Тибқи омор, имрӯз панчоҳ фисади аҳолии Ҷумҳурии Тоҷикистонро занон ташкил медиҳанд. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паём ба Маҷлиси Олӣ (22 декабри соли 2017) зикр намуд, ки “Кумитаҳои ҷавонон, варзиш ва сайёҳӣ, кор бо занон ва оила, оид ба корҳои дин, танзими анъана ва ҷашну маросимҳои миллӣ, дигар сохтору мақомоти дахлдор, аз ҷумла роҳбарони вилоятҳо ва шаҳру ноҳияҳоро зарур аст, ки ба масъалаи истифодаи самараноки нерӯи созандаи ҷавонону бонувон, тарбияву интихоб ва ҷобаҷогузории кадрҳои хизмати давлатӣ аз ҳисоби ҷавонон ва духтарону бонувони лаёқатманд ва донишманду соҳибмаърифат, инчунин ташвиқи онҳо ба донишандузӣ, азхуд кардани касбу ҳунарҳои замонавӣ ва ташвиқи тарзи ҳаёти солим эътибори аввалиндараҷа диҳанд”. Хушбахтона, имрӯз аз ҷониби Ҳукумати Тоҷикистон барномаю дастурҳои махсус пешбарӣ шуда, аз тарафи занони фаъол ҷонибдорӣ гардида, ҷомаи амал пӯшида истодаанд. Қобили тазаккур аст, ки Кумитаи кор бо занон ва оилаи назди Ҳукумати Тоҷикистон низ нисбати тақдири бонувони тоҷик бетараф набуда, доиман пайи дастгирии онҳо мебошанд.

Бар иловаи ин, гарди падидаҳои номатлуби замон ба монанди терроризму экстремизм ва қочоқи инсон ба домани бархе занон низ расидааст. Боиси таассуф аст, ки имрӯз сафи духтарони ба ҳизбу ҳаракатҳои ифротӣ шомилшуда, рӯз ба рӯз афзуда истодааст. Фаъолзанҳои ин ҳаракатҳои ифротӣ аз «хоҷаҳо» маблағи калон гирифта, дар байни аҳолии камсаводу камбизоати ҷомеа «тарафдорон»-и худро ҷӯё мегарданд ва бо «ҳавасмандкуни»-и моддӣ ин қишри духтарони камбизоату камсаводро ба худ тобеъ мегардонанд. Фаъолияти чунин занону духтарон аслан аз паҳн намудани даъватномаҳо, варақаҳо ва адабиёти мазмуни экстремистидошта иборат мебошад.

Яке аз сабабҳои асосии ин раванди номатлуб муҳоҷирати меҳнатӣ мебошад, ки теъдоди зиёди занон аз оилаашон ҷудо шудаанд ё ин ки шавҳарашон дар давлати дигар бо зани дигаре оила барпо намудааст. Чунин зан-модар барои хӯрондану пӯшондани фарзандаш барои иҷрои ҳар гуна амали ношоиста қодир аст.

Раванди дигари шомилшавии баъзе аз занону духтарони тоҷик ба чунин ҳизбу ҳаракатҳои ифротӣ мавҷуд набудани зиндагии қобили қабули рӯзмарра ва дар ҷомеа набудани ҳуқуқи мусоиди занон бо мардон мебошад. Сабаби дигар ба ақидаи мо доштани кӯдакони ноболиғ мебошад. Ин низ равандест, ки ифротиён онро хуб истифода мекунанд, яъне ба ибораи дигар гӯем, чунин занон аз ҷавобгарии ҷиноятӣ, ҷиҳати надоштани саробони таъминкунанда ва фарзандони ноболиғ озод карда мешаванд. Омили дигаре, ки духтарону занонро ба ин амали нангин тела медиҳад, ин дар равони чунин занон набудани орзую умед ба ояндаи нек мебошад. Чунин занону духтарон асосан дар доми ифротгароён афтида, майнаи сари онҳо бо чунин афкори «таассуроти бад» пур карда шуда, бештар барои онон ақидаҳои пессимистӣ (руҳафтодагӣ) талқин карда мешаванд.

Боиси нигаронист, ки имрӯзҳо нафаре аз ҷавонзани тоҷик ба ин амали разилона даст зада, доғи ҷомеаи мо мегардад. Чунин ҷавонзанон намеандешанд, ки оқибати ин амали нопок ба кадом фоҷиа оварда мерасонад. Ин амали палиди онҳо боиси изтиробу сархамии волидайн, хешу табор ва ёру дӯстон мегардад.

Имрӯз барои мо зиёиёни ҷомеаи навину соҳибистиқлоли тоҷик заруру ҳатмист, ки сари вақт роҳи чунин зуҳуроти нангинро дар ҷомеа гирифта, баҳри он талош варзем, ки модари тоҷик бояд соҳибмаълумот буда, барои наслҳои ояндаи миллатамон бори дигар Рӯдакию Носири Хусрави дигареро ба воя расонида, барои наслҳои баъдинаи оламиён ба ёдгор боқӣ бимонанд.

Орифшо НАСРИДДИНШОЕВ, омӯзгори фанни таърихи гимназияи № 1-и шаҳри Бӯстон