Соат сеи шаб асту ҳама дар хоби нозанд. Дар ин вақт касе намехоҳад, ки аз хоб бархезаду аз хона берун барояд ва ба коре машғул шавад. Бахусус кор дар ҳавои сарду торики шаб. Аммо ин гуфтаҳо гӯё ба ӯ тааллуқ надорад. Дар ин вақт аз хона берун мешаваду баҳри ба ҷо овардани вазифааш талош менамояд. Кори худро дӯст медораду масъулияти бар дӯш доштаашро бо ҷону дил иҷро мекунад. Ӯ барои он ки муҳити атроф, роҳу гулгаштҳо, кӯчаву хиёбонҳои мо тозаву озода бошаду субҳгоҳон ҳангоми ба кор рафтан, табъамон хира нагардад, аз нимашаб ба кӯча баромада, ба рӯбучин машғул мешавад. Ва аҳсант ба ӯву дигар нафароне, ки ба ин кор машғуланд, мегӯем. Зеро муҳити моро ҳамеша пок нигоҳ медоранд.

Қаҳрамони мо бонуест бо исми Зебо. Воқеан, кораш мисли номаш зебост. Ӯ ҳар рӯз ба тозаву озода намудани роҳу гулгаштҳои пойтахти азизамон машғул аст. Гарчанде рӯзи дигар ҷои дирӯз покиза намудаашро ифлос мебинад, аз он асабӣ намешавад ва баҳри бори дигар пок сохтани он машғул мешавад.

Зебо Хоҷаева яке аз модаронест, ки барои таъмини хонавода ҳар субҳ ба тозагии гирду атроф машғул мешавад. Ӯ баробари дигар ҳамкоронаш аз он нигарон аст, ки имрӯзҳо баъзе шаҳрвандон ба тозагии муҳит бетафовутанду на ин ки баҳри боз ҳам тоза нигоҳ доштани он, балки барои ифлос накардани маҳалли зисти хеш коре намекунанд. Баръакс ҳар партове, ки дар даст доранд, ба кӯчаву роҳравҳо мепартоянду пӯчоқи офтобпарастро ба замин фаровон мепошанд. Чунин нафарон ҳеҷ андеша мекарда бошанд, ки нафаре ҳар рӯз заҳмат кашида, онҳоро тоза менамояд, то муҳит пок бошаду ҳусни он коста нагардад? Ин суолро ба худ медиҳаду дар ёфтани посухаш оҷиз мемонад.

“Бисёр бад аст, ки имрӯз баъзе шаҳрвандон ба тозагии шаҳр аҳамият намедиҳанду онро ифлос мекунанд. Ҳолатҳое шудааст, ки ҳамроҳ бо ҳамкоронамон ба назди чунин нафарон низ рафта, хоҳиш кардем, ки партовҳояшонро дар қуттии партов партоянд. Чунки нав он ҷоро рӯбучин намудем. Аммо гапи мо ба гӯши онҳо гӯё намерасад ва онҳо кори худро идома медиҳанд. Ба ҷои он ки гӯянд “Хуб, дигар ин корро намекунем”, баръакс бо суханони ғайриинсонии хеш моро таҳқир менамоянд. Масъалаи тозагии муҳити зист вазифаи муқаддаси ҳар яки мост”, - бо нигаронӣ изҳор дошт Зебо Хоҷаева.

Ӯ имрӯзҳо бо вуҷуди сармо ва боридани барф ҳамарӯза роҳҳои шаҳрро поку тоза мекунаду аз ин кораш мефахрад, ки дар ободонӣ ва тозагии шаҳр саҳми худро мегузорад. Ва даъват менамояд, ки бояд ҳама дар тозагии муҳити атроф саҳмгузор бошанд. Зеро ин рисолати шаҳрвандии якояки мост.

Воқеан, гуфтаҳои қаҳрамони мо дурустанд. Зеро онҳо дар сардиҳо тоб оварда, ҳама ҷоро тоза менамоянд, вале мо, шаҳрвандон, ба қадри заҳматҳои эшон намерасему боз ҳам муҳитро ифлос менамоем.

Имрӯз шаҳри Душанбе бо заҳмату талошҳои Ҳукумати мамлакат ва роҳбарияти шаҳр ба шаҳри афсонавӣ табдил ёфта, солҳои охир симои худро куллан дигар кардааст. Аммо на ҳамаи истиқоматкунандагони пойтахт ба қадри ин пешравиҳо мерасанд. Ҳастанд шаҳрвандоне, ки ба ҷои саҳм гузоштан дар корҳои созандагӣ, баръакс дағалрафториву беэътиноиро пеша мекунанд. Ин гуна беэътиноӣ на танҳо дар кӯчаҳои шаҳр, балки атрофи биноҳои истиқоматӣ низ дида мешавад.

Зиёзода Азизулло Довуд, сардори Муассисаи истифодабарии роҳҳои ноҳияи Синои шаҳри Душанбе дар мавриди беаҳамиятӣ зоҳир намудани сокинони шаҳраку маҳаллаҳо ба тозагии атроф изҳори нигаронӣ намуда, гуфт: “Дар ҳақиқат баъзе сокинони пойтахт ба ҷои саҳм гузоштан дар ободкорӣ, рафтори баръакс мекунанд. Имрӯз мо мебинем, ки гирду атрофи муассисаҳои мактабӣ ва томактабӣ хеле ифлос аст. Наврасон ба тозагӣ риоя намекунанд. Аз тарафи сокинон партофтани партовҳои хона ба дарёи “Душанбе” зиёд ба назар мерасад”.

Имрӯзҳо мушоҳида мешавад, ки истиқоматкунандагони биноҳои баландошёна низ ба лӯлаи партовгоҳ партови обдорро мепартоянд, ки ҳама ҷоро буйи бад фаро мегирад. Дар натиҷа ин боиси ба бемориҳои сироятӣ гирифтор шудани сокинон мегардад.
Воқеан, сокини шаҳр будан барои ҳар шаҳрванд боиси ифтихор ва сарбаландист. Мутаассифона, на ҳар кас одобу рафтори шаҳринишиниро ба ҷо меорад. Сокинони пойтахт, биёед маданияти шаҳрдориро риоя намуда, дар якҷоягӣ ба хотири тозаву покиза нигоҳ доштани ҳар як ваҷаб замини Ватани азизамон саҳмгузор бошем. Ҳамзамон ҳар як фарди ватандӯстро мебояд дар тозагии шаҳри худ саҳмгузор бошад ва кори занҳои роҳрӯбро қадр намояд.