ҶОМЕА
Якшанбе 28 Апрел 2024 07:50
БА ОЗМУНИ "ҶТ"
Тӯли садсолаҳо аҷнабиёни нотавонбин ба сари миллати куҳанбунёду тамаддунсози мо теғу лашкар кашида, марзу бумамонро порча-порча мебуриданд, наслҳои озодазодагонро қатли ом мекарданд, шаҳру деҳотро оташ мезаданд, ғорат мекарданд, вале тоҷики пурғурур ба он ҳама даҳшату ваҳшат алорағми ин қасду ниятҳои аҳриманонаи онҳо, гӯё аз зери хокистар чун мурғи самандар аз нав сар боло мекарду дар мақоми ҳифзи нангу номус пурзӯртар, шуҷоатмандтар, сарҷамътар ва муттаҳидтар мешуд.
Ин миллату ин сарзамин роҳи пуршебу фарози ҳазорсолаҳоро паймуда, ниҳоят соҳибистиқлол гардид. 9-уми сентябри соли 1991 изҳорот дар бораи Истиқлолияти давлатӣ қабул гардид. Аммо бадхоҳону ҳасудони дар камин нишаста, чун пешина хостанд, аз нав нақшаю ниятҳои нопокашонро дар муқобили мо амалӣ созанд. Тифли раҳомӯзи истиқлоли мо дар ибтидои роҳи худ ба фоҷиаи ҷонкоҳе дучор гардид, ки таърих мисолашро кам андар кам дидааст. Дар натиҷаи фитнаю дасисаи неруҳои бадхоҳи хориҷӣ ва баъзе аз қудратталабҳои дохилӣ авзои сиёсию иҷтимоии кишварамон ноором гардида, Тоҷикистон ба гирдоби даргириҳои хунини дохилӣ кашида шуд. Дар гӯшаву канори сарзаминамон оташи ҷанги шаҳрвандӣ аланга зада, дар натиҷа тамоми сохторҳои давлатӣ фалаҷ гардиданд. Даҳҳо деҳот ва корхонаҳои саноатӣ, муассисаҳои маорифу тандурустӣ валангор шуданд. Ҳазорон нафар Тоҷикистонро тарк карданд, ба хоҷагии халқи мамлакатамон миллионҳо маблағ хисорот ворид гардид. Масъалаи ҳастӣ ва нестии миллати тоҷик ва давлати тоҷикон саволи ягона буд.
Замоне, ки Тоҷикистони азизамон дар вартаи нобудӣ қарор дошт, моҳи ноябри соли 1992 дар шаҳри бостонии Хуҷанд Иҷлосияи таърихии 16-уми Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон баргузор гардид. Бо амри Худо ва хости тақдир ҷавонмарди 40-сола, дар ҳоле ки дар толор чеҳраҳои зиёди сиёсии таҷрибадида хомӯшию бетарафиро ихтиёр карда буданд, бо ҷуръату матонат ва боварии қатъӣ масъулияти бузурги роҳбарии давлатро ба зимма гирифт ва ваъда дод, ки ба Тоҷикистон сулҳ меорад. Ин ҷавонмарди ҷонфидо Эмомалӣ Раҳмон буд.
Муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз рӯзҳои аввали роҳбариашон тамоми неруи ҷисмонӣ ва равониашонро барои хомӯш кардани ҷанги шаҳрвандӣ ва барқарор намудани тинҷию оромӣ, ваҳдату якпорчагӣ ва шукуфоии Тоҷикистони соҳибистиқлол равона карданд. Баъди силсиламулоқотҳои тӯлонии расмӣ ва ғайрирасмӣ бо мухолифин 27 июни соли 1997 “Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ” ба имзо расид, гурезаҳо ба Ватан баргаштанд, дар тамоми гӯшаву канори мамлакатамон ободкориҳо тадриҷан ҷараён гирифтанд. Дар муддати хеле кӯтоҳ садҳо иншооти таъиноти саноативу иҷтимоӣ, аз ҷумла, роҳҳо, кӯпрукҳо, нақбҳо, неругоҳҳо, корхонаҳо, мактабҳо, қасрҳои фарҳанг, шифохонаҳо, хонаҳои истиқоматӣ ва ғайра сохтаву мавриди истифода қарор гирифтанд. Бо ин дастовардҳои беназир миллати мо ба ҷаҳониён исбот намуд, ки миллати созанда аст.
Дар давоми 30 соле, ки дар Тоҷикистони азизамон солҳои озмоишиву имтиҳонҳои басо гарону пурмасъулият буданд, симои Ватани мо, обрӯю эътибори миллат ва мавқеи давлат дар арсаи ҷаҳонӣ зина ба зина боло рафт, ки дар ҳамаи ин саҳми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон хеле бузург мебошад.
Ноҳияи Рӯшон дар давраи соҳибистиқлолии давлатамон бо дастгирии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар тамоми ҷабҳаҳои ҳаёти иқтисодиву иҷтимоӣ ба муваффақиятҳои беназир ноил шуд. Дар муддати 30 сол дар ҳудуди ноҳия сохтмони биноҳои маъмурӣ, неругоҳҳои хурди барқии обӣ, мактабҳо, бунгоҳҳои тиббӣ, майдонҳои варзишӣ, марказҳои тиҷоратӣ, тарабхонаҳо ва ғайраҳо авҷ гирифтанд. Аз ҷумла, 20 мактаби нав, 22 бунгоҳи тиббӣ, биноҳои маъмурии мақомоти маҳаллии ҳокимияти давлатӣ, қасри фарҳанг ва ғайра сохта ба истифода дода шуданд. Фақат тайи як соли охир дар ноҳияи Рӯшон дар маҷмуъ 314 иншооти таъиноти иқтисодиву иҷтимоӣ, бо маблағи 183 миллион сомонӣ сохта ба истифода дода шуд.
Ислоҳоти соҳаи кишоварзӣ аз иқдомоти дигари самарабахши даврони истиқлолиятамон аст. Дар натиҷаи ин ислоҳот дар заминаи 14 хоҷагии коллективӣ ва 1 хоҷагии давлатӣ 34 хоҷагии деҳқонӣ ташкил ёфт. Тамоми моликияти давлатии хоҷагиҳои коллективӣ ва давлатӣ ба таври ройгон ба хоҷагиҳои деҳқонӣ вобаст гардид. Ин тадбирҳо баҳри таъмини аҳолӣ аз маҳсулоти кишоварзӣ равона гардида, натиҷаи дилхоҳ ба бор оварданд. Самаранокии истифодаи замини деҳқонон афзоиш ёфта, нишондиҳандаҳои соҳа низ баланд бардошта шуд.
Ҳукумати мамлакат давоми 31 соли истиқлолияти давлатӣ ба рушду тараққии ноҳияи Рӯшон ва беҳтар гардидани ҳаёти сокинони он аҳамияти доимӣ зоҳир менамояд. Дар ин давра барои рушд ва дастгирии буҷети ноҳия аз ҳисоби буҷети давлатӣ зиёда аз 500 миллион сомонӣ кӯмак расонида шуд.
Яке аз арзишмандтарин меваҳои истиқлолият барои ноҳияи мо Қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи рушди иҷтимоӣ ва иқтисодии водии Бартанг” аз соли 2013 ва Барномаи рушди иҷтимоӣ ва иқтисодии ноҳияи Рӯшон барои солҳои 2016-2020, инчунин тасдиқ гардидани Нақшаи генералии маркази ноҳия маҳсуб мешаванд. Мояи ифтихору хурсандӣ аст, ки аксарияти нуктаҳои ин барномаҳо бо дастгирии Ҳукумати марказӣ ва мақомоти ҳокимияти давлатии вилоятӣ амалӣ гардида, деҳот ва маркази ноҳия ба таври шинохтанашаванда симояшонро дигаргун сохтанд.
Мардуми соҳибфарҳанги ноҳияи Рӯшон аз неъмату баракати истиқлолият шукргузорӣ намуда, сиёсати хирадмандонаи Пешвои муаззами миллатро дастгирӣ карда, баҳри таҳкими истиқлолияту ваҳдат ва шукуфоии мамлакат саҳми арзандаашонро мегузоранд.
Додхудо Фаррух Муборакшо,
раиси ноҳияи Рӯшон
Тӯли садсолаҳо аҷнабиёни нотавонбин ба сари миллати куҳанбунёду тамаддунсози мо теғу лашкар кашида, марзу бумамонро порча-порча мебуриданд, наслҳои озодазодагонро қатли ом мекарданд, шаҳру деҳотро оташ мезаданд, ғорат мекарданд, вале тоҷики пурғурур ба он ҳама даҳшату ваҳшат алорағми ин қасду ниятҳои аҳриманонаи онҳо, гӯё аз зери хокистар чун мурғи самандар аз нав сар боло мекарду дар мақоми ҳифзи нангу номус пурзӯртар, шуҷоатмандтар, сарҷамътар ва муттаҳидтар мешуд.
Ин миллату ин сарзамин роҳи пуршебу фарози ҳазорсолаҳоро паймуда, ниҳоят соҳибистиқлол гардид. 9-уми сентябри соли 1991 изҳорот дар бораи Истиқлолияти давлатӣ қабул гардид. Аммо бадхоҳону ҳасудони дар камин нишаста, чун пешина хостанд, аз нав нақшаю ниятҳои нопокашонро дар муқобили мо амалӣ созанд. Тифли раҳомӯзи истиқлоли мо дар ибтидои роҳи худ ба фоҷиаи ҷонкоҳе дучор гардид, ки таърих мисолашро кам андар кам дидааст. Дар натиҷаи фитнаю дасисаи неруҳои бадхоҳи хориҷӣ ва баъзе аз қудратталабҳои дохилӣ авзои сиёсию иҷтимоии кишварамон ноором гардида, Тоҷикистон ба гирдоби даргириҳои хунини дохилӣ кашида шуд. Дар гӯшаву канори сарзаминамон оташи ҷанги шаҳрвандӣ аланга зада, дар натиҷа тамоми сохторҳои давлатӣ фалаҷ гардиданд. Даҳҳо деҳот ва корхонаҳои саноатӣ, муассисаҳои маорифу тандурустӣ валангор шуданд. Ҳазорон нафар Тоҷикистонро тарк карданд, ба хоҷагии халқи мамлакатамон миллионҳо маблағ хисорот ворид гардид. Масъалаи ҳастӣ ва нестии миллати тоҷик ва давлати тоҷикон саволи ягона буд.
Замоне, ки Тоҷикистони азизамон дар вартаи нобудӣ қарор дошт, моҳи ноябри соли 1992 дар шаҳри бостонии Хуҷанд Иҷлосияи таърихии 16-уми Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон баргузор гардид. Бо амри Худо ва хости тақдир ҷавонмарди 40-сола, дар ҳоле ки дар толор чеҳраҳои зиёди сиёсии таҷрибадида хомӯшию бетарафиро ихтиёр карда буданд, бо ҷуръату матонат ва боварии қатъӣ масъулияти бузурги роҳбарии давлатро ба зимма гирифт ва ваъда дод, ки ба Тоҷикистон сулҳ меорад. Ин ҷавонмарди ҷонфидо Эмомалӣ Раҳмон буд.
Муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз рӯзҳои аввали роҳбариашон тамоми неруи ҷисмонӣ ва равониашонро барои хомӯш кардани ҷанги шаҳрвандӣ ва барқарор намудани тинҷию оромӣ, ваҳдату якпорчагӣ ва шукуфоии Тоҷикистони соҳибистиқлол равона карданд. Баъди силсиламулоқотҳои тӯлонии расмӣ ва ғайрирасмӣ бо мухолифин 27 июни соли 1997 “Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ” ба имзо расид, гурезаҳо ба Ватан баргаштанд, дар тамоми гӯшаву канори мамлакатамон ободкориҳо тадриҷан ҷараён гирифтанд. Дар муддати хеле кӯтоҳ садҳо иншооти таъиноти саноативу иҷтимоӣ, аз ҷумла, роҳҳо, кӯпрукҳо, нақбҳо, неругоҳҳо, корхонаҳо, мактабҳо, қасрҳои фарҳанг, шифохонаҳо, хонаҳои истиқоматӣ ва ғайра сохтаву мавриди истифода қарор гирифтанд. Бо ин дастовардҳои беназир миллати мо ба ҷаҳониён исбот намуд, ки миллати созанда аст.
Дар давоми 30 соле, ки дар Тоҷикистони азизамон солҳои озмоишиву имтиҳонҳои басо гарону пурмасъулият буданд, симои Ватани мо, обрӯю эътибори миллат ва мавқеи давлат дар арсаи ҷаҳонӣ зина ба зина боло рафт, ки дар ҳамаи ин саҳми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон хеле бузург мебошад.
Ноҳияи Рӯшон дар давраи соҳибистиқлолии давлатамон бо дастгирии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар тамоми ҷабҳаҳои ҳаёти иқтисодиву иҷтимоӣ ба муваффақиятҳои беназир ноил шуд. Дар муддати 30 сол дар ҳудуди ноҳия сохтмони биноҳои маъмурӣ, неругоҳҳои хурди барқии обӣ, мактабҳо, бунгоҳҳои тиббӣ, майдонҳои варзишӣ, марказҳои тиҷоратӣ, тарабхонаҳо ва ғайраҳо авҷ гирифтанд. Аз ҷумла, 20 мактаби нав, 22 бунгоҳи тиббӣ, биноҳои маъмурии мақомоти маҳаллии ҳокимияти давлатӣ, қасри фарҳанг ва ғайра сохта ба истифода дода шуданд. Фақат тайи як соли охир дар ноҳияи Рӯшон дар маҷмуъ 314 иншооти таъиноти иқтисодиву иҷтимоӣ, бо маблағи 183 миллион сомонӣ сохта ба истифода дода шуд.
Ислоҳоти соҳаи кишоварзӣ аз иқдомоти дигари самарабахши даврони истиқлолиятамон аст. Дар натиҷаи ин ислоҳот дар заминаи 14 хоҷагии коллективӣ ва 1 хоҷагии давлатӣ 34 хоҷагии деҳқонӣ ташкил ёфт. Тамоми моликияти давлатии хоҷагиҳои коллективӣ ва давлатӣ ба таври ройгон ба хоҷагиҳои деҳқонӣ вобаст гардид. Ин тадбирҳо баҳри таъмини аҳолӣ аз маҳсулоти кишоварзӣ равона гардида, натиҷаи дилхоҳ ба бор оварданд. Самаранокии истифодаи замини деҳқонон афзоиш ёфта, нишондиҳандаҳои соҳа низ баланд бардошта шуд.
Ҳукумати мамлакат давоми 31 соли истиқлолияти давлатӣ ба рушду тараққии ноҳияи Рӯшон ва беҳтар гардидани ҳаёти сокинони он аҳамияти доимӣ зоҳир менамояд. Дар ин давра барои рушд ва дастгирии буҷети ноҳия аз ҳисоби буҷети давлатӣ зиёда аз 500 миллион сомонӣ кӯмак расонида шуд.
Яке аз арзишмандтарин меваҳои истиқлолият барои ноҳияи мо Қарори Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи рушди иҷтимоӣ ва иқтисодии водии Бартанг” аз соли 2013 ва Барномаи рушди иҷтимоӣ ва иқтисодии ноҳияи Рӯшон барои солҳои 2016-2020, инчунин тасдиқ гардидани Нақшаи генералии маркази ноҳия маҳсуб мешаванд. Мояи ифтихору хурсандӣ аст, ки аксарияти нуктаҳои ин барномаҳо бо дастгирии Ҳукумати марказӣ ва мақомоти ҳокимияти давлатии вилоятӣ амалӣ гардида, деҳот ва маркази ноҳия ба таври шинохтанашаванда симояшонро дигаргун сохтанд.
Мардуми соҳибфарҳанги ноҳияи Рӯшон аз неъмату баракати истиқлолият шукргузорӣ намуда, сиёсати хирадмандонаи Пешвои муаззами миллатро дастгирӣ карда, баҳри таҳкими истиқлолияту ваҳдат ва шукуфоии мамлакат саҳми арзандаашонро мегузоранд.
Додхудо Фаррух Муборакшо,
раиси ноҳияи Рӯшон
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед