Инак ҳафтаест, ки дар моҳи мубораки Рамазон қарор дорем. Рӯза доштан дар ин моҳ дар баробари аз ҷиҳати руҳию маънавӣ манфиатнок буданаш ба саломатӣ низ фоидаовар аст: бемориҳоро шифо мебахшад. Ба шарте, ки дар хӯрдан ҳадди эътидол риоя шавад ва зиёдаравӣ накунем. Дар Ғарб олимони зиёде дар хусуси ба саломатӣ фоидаовар будани рӯза рисолаву китобҳо навиштаанд. Вале кам нестанд нафароне, ки “рӯза гирем, меъдаамон дард мекунад” гуфта, рӯза намегиранд ва бар ин боваранд, ки рӯза боиси хуруҷ кардани захми меъдаашон мегардад. Ҳол он ки рӯзаро истироҳати меъда гуфтаанд. Меъда аз ҷумлаи аъзои ҳозима ва хеле фаъоли бадани одам аст, ки тақрибан дар ҳама ҳолат ба ҳазми хӯроки истеъмолнамудаи мо машғул аст. Пас, рӯза боис мешавад, ки аъзои ҳозима аз як сӯ истироҳат намуда аз фарсудагӣ эмин бимонанд ва нерӯи тоза бигиранд ва аз сӯи дигар захираҳои чарбе, ки барои инсон зарари ҳалокатовар доранд, кам шаванд. Чунин сухане маъмул аст, ки “Меъдаи одамӣ хонаи бемориҳои ӯст ва парҳез аз ғизо дармони он аст”.

 Соли 1975 духтури машҳур Аллан Котт дар китоби худ “Рӯза ҳамчун тарзи ҳаёт” қайд карда буд, ки “Рӯза ба меъда ва системаи марказии асаб фараҳ бахшида, гардиши моддаҳоро муътадил нигоҳ медорад. Рӯзадорӣ беҳтарин даво барои беморони меъда мебошад”. Тадқиқотчиёни амрикоӣ исбот карданд, ки рӯза доштан боиси дарозумрӣ мегардад. Аз ҷумла олими амрикоӣ Дэвид Синклер ва ҳамкоронаш исбот карданд, ки ҳангоми рӯзадорӣ генҳои SIRT3 ва SIRT4 фаъол гашта, умри ҳуҷайраҳои организм дароз мешавад. Барои гузарондани тадқиқот ҳайвонҳоро давоми 48 соат дар лаборатория гурусна нигоҳ доштаанд. Гуруснагӣ ҳуҷайраҳои ҳайвонҳои солхурдаро 120% қавитар гардонидааст. Олимони дигар дар Донишгоҳи Флорида бо сардории доктор Кристиан Лювенбург исбот карданд, ки норасоии ғизои лозима ба организм сабаби ба вуҷуд омадани ҳуҷайраҳои нав мегардад.

Ба ин васила ба ҷои ҳуҷайраҳои вайроншуда дар организм ҳуҷайраҳои нави фаъол ба кор шуруъ карда, организмро ҷавонтар мегардонад. Тадқиқоти дигаре, ки дар бораи манфиати рӯзадорӣ гузаронида, шудааст, дар беморхонаи иёлоти Массачусетси Амрико сурат гирифтааст. Олимони ин ҷо дар миёни нафарони 26 то 45-сола тадқиқот гузаронида муайян карданд, ки ҳангоми рӯзадорӣ фаъолияти ҳуҷайраҳои шаҳват дар организм коҳиш меёбад. Кордиологи исроилӣ Герман Ганделман мегӯяд, ки рӯзадорӣ дар моҳи Рамазон кори ҳуҷайраҳои асабро фаъол карда, фикрронӣ ва ҳифзи маълумотро беҳтар месозад. Ахиран 3 октябри соли 2016 профессори Донишгоҳи технологии Токио Ёсинорӣ Осумӣ “Барои ошкор намудани механизмҳои автофагия” дар соҳаи тиб ва физиология соҳиби ҷоизаи Нобел гашт. “Автофагия” аз ду вожаи юнонии авто — худ ва фагеин — хурдан, яъне “худхории ҳуҷайра” гирифта шудааст. Ин тадқиқот собит намуд, ки рӯза доштан ба пок кардан аз олудагиҳо, аз маводи зиёновар, протеинҳои маъюб, унсурҳои осебдидаи даруни ҳуҷайраҳо ва тавлиди ҳуҷайраҳои нав кӯмак мерасонад. 

Аз ин ҳама маълумот метавон ба хулоса расид, ки рӯзадорӣ ҳам навъе неъмат аст барои инсон, ки барои солим мондани ӯ хизмат мекунад.

Хуршед МАВЛОН, “ҶТ”