САЙЁҲӢ
Сешанбе 23 Апрел 2024 05:19
Арзишҳои волою муқаддасе, чун Ватан ва Истиқлолияти сиёсии кишвар барои тамоми афроду ниҳодҳои ҷомеаи мо бояд дар ҳама маврид аз ҳама арзишҳои дигар афзалтар ва муқаддамтар бошанд. Маҳз ҳамин арзишҳо ба таври воқеӣ арзишҳои бунёдӣ ва меҳварии ҷомеаи мо мебошанд.
Мо бо нигариш аз мавқеи давлатӣ бояд бо дарки масъулияти шаҳрвандӣ ва эҳсоси худшиносии миллӣ ҳамеша манофеи миллиро аз манофеи шахсиву гурӯҳӣ ва ҳизбиву мазҳабӣ волотару болотар гузорем ва ба ҳеҷ ваҷҳ ва дар ҳеҷ маврид ин арзиши мондагорро қурбони ҳадафҳои ониву замонии худ накунем.
Ба даст овардани қудрати сиёсӣ набояд ҳадафи ниҳоии афроду ниҳодҳо ва ҳизбҳову гурӯҳҳои сиёсӣ дар ҷомеаи мо бошад. Муборизаҳои сирф қудратталабонаи аҳзобу ашхоси сиёсӣ бе назардошти эҳтиром ба арзишҳо ва муқаддасоти миллӣ хатарзо буда, ҷомеаро ба сӯи фоҷеа мебарад, зеро ин гуна аҳзобу афроди сиёсӣ барои расидан ба ҳадафҳои худ омодаи истифодаи ҳама гуна васила ва нерӯ мебошанд.
Ташкилоти мамнуъ ва террористии ҲНИТ яке аз ҳамин гуна гурӯҳҳои сиёсии манфиатмеҳвар ва манфиатталабе мебошад, ки тӯли солҳои зиёд фақат барои дастёбӣ ба мақсадҳои ғаразноки сирф гурӯҳии худ бо корбурди тамоми имконот талош меварзад ва барои расидан ба ин ҳадаф омода аст, ки манофеи Ватанро зери по ниҳода, ҷони миллионҳо ҳамватанони худро дар хатар гузорад.
Роҳбарияти ҲНИТ ва ба вижа сарвари фирории он Муҳиддин Кабирӣ, ки мудом бо лофу газоф ва ҳангомаҷӯӣ иддаои ватанпарастиву мардумпарварӣ мекунад, дар воқеъ, фарде ҳаст, ки бо сӯиистифода аз эътиқоду боварҳои диниву мазҳабии пайравони собиқ ва кунунии худ аслан дар паи сарват андӯхтану ҷамъ овардани сармоя аст.
Ӯ, ки асли сармояаш аз ҳисоби маблағгузориҳои сарпарастони манфиатҷӯи бурунмарзии ҲНИТ аст, дар кӯтоҳмуддат дар хориҷ ва дохили кишвар моликияти бисёри манқулу ғайриманқуле ба даст овард, ки аксари онро ба номи ашхоси эътимоднок ва ба вижа аъзои хонаводааш сабти ном кардааст. Дар як муддати кӯтоҳ ӯ бо истифода аз сармояе, ки бо кӯмаки сарпарастони хориҷиаш андӯхта буд, дар Ҷумҳурии Тоҷикистон теъдоди зиёди иншоот ва амволи манқулу ғайриманқулеро аз худ карда, ба ин васила ният дошт, ки таҳкурсии фаъолияти сиёсии тундравонаашро таҳия намояд. Аз ҷумла вай дар шаҳри Турсунзода бозори калонеро таҳти унвони ҶДММ “Саховат” гирифта хусусӣ карда буд, ки ҳар сол беш аз 1 миллиону 680 ҳазор сомонӣ даромад дошт. Ҳамчунин М. Кабирӣ ширкати калони сохтмониеро бо номи ҶСП “Бинокорсервис” аз худ карда буд ва аз он ҳисоб низ даромадҳои ҳангуфт ба даст меовард. Кабирӣ аз ҳисоби маблағҳои аз хоҷагони хориҷиаш талабида ва пулҳои бо роҳи фиреб ба даст овардааш барои худу наздиконаш дар шаҳри Душанбе ва дигар минтақаҳои кишварамон даҳҳо хонаву иншоотро низ аз худ карда буд.
Муҳиддин Кабирӣ илова ба маблағгузориҳои хоҷагони хориҷиаш маҳз аз ҳисоби даромади чунин иншоот сармояи худро зиёд карда, заминаи иқтисодӣ ва молиявии тавтиаҳои сиёсии банақшагирифтаи ҳизби хонаводагиаш – ҲНИТ-ро матраҳ ва омода мекард.
Маҳз дар заминаи ҳамин манбаъҳои моддӣ Муҳиддин Кабирӣ тавтеаҳои ҷиноятӣ ва мусаллаҳонаи 4-уми сентябри соли 2015-ро, ки бо дасти Назарзода A.M. сурат гирифта буд, қаблан маблағгузорӣ намуда буд. Аз тарафи сохторҳои марбутаи Ҷумҳурии Тоҷикистон бо нишондоди шоҳидон ва сабтҳои аудио-видеоӣ исбот карда шуд, ки 1-уми сентябри соли 2015 писари Муҳиддин Кабирӣ Тиллозода Руҳулло Муҳиддин аст ва ронандаи ӯ Сайфов Ҳикматулло, домоди М. Кабирӣ (шавҳари хоҳари ҳамсар)-ро ба хонаи худашон, яъне, ба шаҳри Душанбе, кӯчаи Хайрулло Мирзоев, гузаргоҳи 3-юм, хонаи 69 даъват намуда, супориши падарашро мерасонад, ки ба бинои ҶСП “Бинокорсервис” (ширкати худи М. Кабирӣ) рафта, ба шаҳрвандон Нарзуллоев Ҷ.И. ва Раҳматуллоев М.Т., ки хешовандони М. Кабирӣ мебошанд бигӯянд, ки тамоми маблағҳои дар ихтиёрашон қарордоштаро ҷамъоварӣ намоянд. 2-уми сентябри соли 2015 худи Р. Тиллозода (писари М.Кабирӣ) бо ҳамроҳии Сайфов Ҳ. ба ҶСП “Бинокорсервис” меояд ва 400 ҳазор доллари ИМА ва 200 ҳазор сомониро аз Ҷ. Нарзуллоев ва М. Рахматуллоев гирифта, дар шоҳидии се нафар сейфи ба худаш тааллуқдоштаро кушода, боз 1 миллиону 180 ҳазор сомониро аз он ҷо берун меорад. Сипас, ба Назарзода A.M. занг зада мегӯяд, ки тибқи дастури падараш 1 миллиону 200 ҳазор доллари ИМА-ро ҷамъоварӣ намудааст ва бояд ба ӯ диҳад. Баъди гуфтугӯи телефонӣ Тиллозода P.M. ва Сайфов Ҳ.Т. маблағи зикршударо ба хонаи Назарзода A.M. бурда ба ӯ медиҳанд.
Бо назардошти ин тавтеа суоле ба миён меояд, ки агар ҳадафи Муҳиддин Кабирӣ ва пайравони моҷароҷӯи вай, ки мудом иддаои мардумпарварӣ ва ватанпарастӣ мекарданд, воқеан ҳам ҳифзи манфиатҳои миллӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон мебуд, пас, чаро ин ҳизб амну суботи кишварро ба хотири манфиатҳои гурӯҳии худ барҳам зад ва мавҷудияти давлатдории миллии моро, ки он бузургтарин дастоварди миллат дар тӯли ҳазор соли охир аст, зери хатар гузошт? Пас, барои роҳбарияти ҲНИТ дар воқеъ, кадом ҳадаф воло аст? Ҳадафҳои хонаводагию ҳизбиву гурӯҳӣ ё манфиатҳои умумимиллӣ?
Шигифтангез аст, ки Муҳиддин Кабирӣ бо вуҷуди ин ҳама сарват андӯхтану ҷамъ овардани моли дунё вонамуд мекард, ки гӯё бо мафҳуми дунявият аслан сари созиш надорад. Ҳамеша намоишкорона аз минбари ҷаласаҳову васоити ахбори омма ҳамчун обиду орифи парҳезгор изҳори назар карданро меписандид, аммо дар хуфя кори дигар мекард. Мардумро тарки дунё меомӯхт, аммо худ побанди тааллуқоти моливу сарват буд. Саъдии бузургвор дар бораи ҳамин гуна рӯҳониёни риёкору мардумфиреби замони худ барҳақ гуфтааст, ки:
Тарки дунё ба мардум омӯзанд,
Хештан симу ғалла андӯзанд.
Олимеро, ки гуфт бошаду бас,
Ҳар чӣ гӯяд, нагирад андар кас.
Дар воқеъ, Муҳиддин Кабирӣ аз зумраи ҳамон ашхоси “гандумнамои ҷавфурӯш” ва “гумроҳони фазлфурӯш” аст, ки ҳарфи ӯ ба мардум ҳеҷ таъсире надорад.
Бигӯям ростат, гар ростоӣ,
Чунин дурӯяву дудил чароӣ?
Чу зикри пул равад, имон фурӯшӣ,
Ба масҷид лек дар зикри худоӣ.
Ҳамчунин, Муҳиддин Кабирӣ дар ноҳияи Рӯдакӣ бо найрангу фиреб бинои беморхонаеро, ки 10 га замин дошт, аз худ карда, бино ва замини онро дар ивази маблағҳои калон ба 5 нафар фурӯхт.
Афсӯс, ки М. Кабирӣ ва баъзе аз пайравонаш, ки аз ҷавобгарӣ дар назди қонун гурехта дар хориҷи кишвар қарор доранд, феълан низ ба хотири ба даст овардани маблағҳои муфт бо дасисакориву фитнаангезӣ машғуланд ва бар зидди мардуми Тоҷикистон фаъолияти таблиғотию иттилоотӣ бурда, арзишҳои миллиро дар маърази созмонҳои байналмилалӣ поймол месозанд.
Афсӯс, ки ин қабил ашхоси ватанфурӯшу хиёнаткор бо ҳиҷоби риё лиқои воқеии хешро пӯшидаанд ва бо фазлфурӯшиву шиорҳои фиребо ва лофи ватандориву газофи раиятпарварӣ даъвои иршоду роҳнамоии ҷомеаро мекунанд, вале дар асл мехоҳанд мардумро гумроҳ карда, ҳамчун василаи расидан ба аҳдофи худ мавриди корбурд қарор диҳанд.
Дар чунин шароит вазифаи имониву муқаддаси ҳар як фарди бонангу номуси миллат – аз шаҳрванди одӣ то корманди баландпояи мақомоти давлатӣ, таблиғи бедории миллӣ, зиракиву ҳушёрии сиёсӣ, ҳисси баланди ифтихори ватандориву ватандӯстӣ, густариши ғояҳои худогоҳиву худшиносии миллӣ ва муҳимтар аз ҳама, таҳкими амну суботи сиёсӣ мебошад. Пос доштани ин арзиши бебаҳо қарзи на танҳо шаҳрвандӣ, балки шахсии ҳар як фарди Тоҷикистон, сарфи назар аз мансубияти миллӣ, иҷтимоӣ, динӣ ва синну сол аст.
Хусрави Шерзод
Мо бо нигариш аз мавқеи давлатӣ бояд бо дарки масъулияти шаҳрвандӣ ва эҳсоси худшиносии миллӣ ҳамеша манофеи миллиро аз манофеи шахсиву гурӯҳӣ ва ҳизбиву мазҳабӣ волотару болотар гузорем ва ба ҳеҷ ваҷҳ ва дар ҳеҷ маврид ин арзиши мондагорро қурбони ҳадафҳои ониву замонии худ накунем.
Ба даст овардани қудрати сиёсӣ набояд ҳадафи ниҳоии афроду ниҳодҳо ва ҳизбҳову гурӯҳҳои сиёсӣ дар ҷомеаи мо бошад. Муборизаҳои сирф қудратталабонаи аҳзобу ашхоси сиёсӣ бе назардошти эҳтиром ба арзишҳо ва муқаддасоти миллӣ хатарзо буда, ҷомеаро ба сӯи фоҷеа мебарад, зеро ин гуна аҳзобу афроди сиёсӣ барои расидан ба ҳадафҳои худ омодаи истифодаи ҳама гуна васила ва нерӯ мебошанд.
Ташкилоти мамнуъ ва террористии ҲНИТ яке аз ҳамин гуна гурӯҳҳои сиёсии манфиатмеҳвар ва манфиатталабе мебошад, ки тӯли солҳои зиёд фақат барои дастёбӣ ба мақсадҳои ғаразноки сирф гурӯҳии худ бо корбурди тамоми имконот талош меварзад ва барои расидан ба ин ҳадаф омода аст, ки манофеи Ватанро зери по ниҳода, ҷони миллионҳо ҳамватанони худро дар хатар гузорад.
Роҳбарияти ҲНИТ ва ба вижа сарвари фирории он Муҳиддин Кабирӣ, ки мудом бо лофу газоф ва ҳангомаҷӯӣ иддаои ватанпарастиву мардумпарварӣ мекунад, дар воқеъ, фарде ҳаст, ки бо сӯиистифода аз эътиқоду боварҳои диниву мазҳабии пайравони собиқ ва кунунии худ аслан дар паи сарват андӯхтану ҷамъ овардани сармоя аст.
Ӯ, ки асли сармояаш аз ҳисоби маблағгузориҳои сарпарастони манфиатҷӯи бурунмарзии ҲНИТ аст, дар кӯтоҳмуддат дар хориҷ ва дохили кишвар моликияти бисёри манқулу ғайриманқуле ба даст овард, ки аксари онро ба номи ашхоси эътимоднок ва ба вижа аъзои хонаводааш сабти ном кардааст. Дар як муддати кӯтоҳ ӯ бо истифода аз сармояе, ки бо кӯмаки сарпарастони хориҷиаш андӯхта буд, дар Ҷумҳурии Тоҷикистон теъдоди зиёди иншоот ва амволи манқулу ғайриманқулеро аз худ карда, ба ин васила ният дошт, ки таҳкурсии фаъолияти сиёсии тундравонаашро таҳия намояд. Аз ҷумла вай дар шаҳри Турсунзода бозори калонеро таҳти унвони ҶДММ “Саховат” гирифта хусусӣ карда буд, ки ҳар сол беш аз 1 миллиону 680 ҳазор сомонӣ даромад дошт. Ҳамчунин М. Кабирӣ ширкати калони сохтмониеро бо номи ҶСП “Бинокорсервис” аз худ карда буд ва аз он ҳисоб низ даромадҳои ҳангуфт ба даст меовард. Кабирӣ аз ҳисоби маблағҳои аз хоҷагони хориҷиаш талабида ва пулҳои бо роҳи фиреб ба даст овардааш барои худу наздиконаш дар шаҳри Душанбе ва дигар минтақаҳои кишварамон даҳҳо хонаву иншоотро низ аз худ карда буд.
Муҳиддин Кабирӣ илова ба маблағгузориҳои хоҷагони хориҷиаш маҳз аз ҳисоби даромади чунин иншоот сармояи худро зиёд карда, заминаи иқтисодӣ ва молиявии тавтиаҳои сиёсии банақшагирифтаи ҳизби хонаводагиаш – ҲНИТ-ро матраҳ ва омода мекард.
Маҳз дар заминаи ҳамин манбаъҳои моддӣ Муҳиддин Кабирӣ тавтеаҳои ҷиноятӣ ва мусаллаҳонаи 4-уми сентябри соли 2015-ро, ки бо дасти Назарзода A.M. сурат гирифта буд, қаблан маблағгузорӣ намуда буд. Аз тарафи сохторҳои марбутаи Ҷумҳурии Тоҷикистон бо нишондоди шоҳидон ва сабтҳои аудио-видеоӣ исбот карда шуд, ки 1-уми сентябри соли 2015 писари Муҳиддин Кабирӣ Тиллозода Руҳулло Муҳиддин аст ва ронандаи ӯ Сайфов Ҳикматулло, домоди М. Кабирӣ (шавҳари хоҳари ҳамсар)-ро ба хонаи худашон, яъне, ба шаҳри Душанбе, кӯчаи Хайрулло Мирзоев, гузаргоҳи 3-юм, хонаи 69 даъват намуда, супориши падарашро мерасонад, ки ба бинои ҶСП “Бинокорсервис” (ширкати худи М. Кабирӣ) рафта, ба шаҳрвандон Нарзуллоев Ҷ.И. ва Раҳматуллоев М.Т., ки хешовандони М. Кабирӣ мебошанд бигӯянд, ки тамоми маблағҳои дар ихтиёрашон қарордоштаро ҷамъоварӣ намоянд. 2-уми сентябри соли 2015 худи Р. Тиллозода (писари М.Кабирӣ) бо ҳамроҳии Сайфов Ҳ. ба ҶСП “Бинокорсервис” меояд ва 400 ҳазор доллари ИМА ва 200 ҳазор сомониро аз Ҷ. Нарзуллоев ва М. Рахматуллоев гирифта, дар шоҳидии се нафар сейфи ба худаш тааллуқдоштаро кушода, боз 1 миллиону 180 ҳазор сомониро аз он ҷо берун меорад. Сипас, ба Назарзода A.M. занг зада мегӯяд, ки тибқи дастури падараш 1 миллиону 200 ҳазор доллари ИМА-ро ҷамъоварӣ намудааст ва бояд ба ӯ диҳад. Баъди гуфтугӯи телефонӣ Тиллозода P.M. ва Сайфов Ҳ.Т. маблағи зикршударо ба хонаи Назарзода A.M. бурда ба ӯ медиҳанд.
Бо назардошти ин тавтеа суоле ба миён меояд, ки агар ҳадафи Муҳиддин Кабирӣ ва пайравони моҷароҷӯи вай, ки мудом иддаои мардумпарварӣ ва ватанпарастӣ мекарданд, воқеан ҳам ҳифзи манфиатҳои миллӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон мебуд, пас, чаро ин ҳизб амну суботи кишварро ба хотири манфиатҳои гурӯҳии худ барҳам зад ва мавҷудияти давлатдории миллии моро, ки он бузургтарин дастоварди миллат дар тӯли ҳазор соли охир аст, зери хатар гузошт? Пас, барои роҳбарияти ҲНИТ дар воқеъ, кадом ҳадаф воло аст? Ҳадафҳои хонаводагию ҳизбиву гурӯҳӣ ё манфиатҳои умумимиллӣ?
Шигифтангез аст, ки Муҳиддин Кабирӣ бо вуҷуди ин ҳама сарват андӯхтану ҷамъ овардани моли дунё вонамуд мекард, ки гӯё бо мафҳуми дунявият аслан сари созиш надорад. Ҳамеша намоишкорона аз минбари ҷаласаҳову васоити ахбори омма ҳамчун обиду орифи парҳезгор изҳори назар карданро меписандид, аммо дар хуфя кори дигар мекард. Мардумро тарки дунё меомӯхт, аммо худ побанди тааллуқоти моливу сарват буд. Саъдии бузургвор дар бораи ҳамин гуна рӯҳониёни риёкору мардумфиреби замони худ барҳақ гуфтааст, ки:
Тарки дунё ба мардум омӯзанд,
Хештан симу ғалла андӯзанд.
Олимеро, ки гуфт бошаду бас,
Ҳар чӣ гӯяд, нагирад андар кас.
Дар воқеъ, Муҳиддин Кабирӣ аз зумраи ҳамон ашхоси “гандумнамои ҷавфурӯш” ва “гумроҳони фазлфурӯш” аст, ки ҳарфи ӯ ба мардум ҳеҷ таъсире надорад.
Бигӯям ростат, гар ростоӣ,
Чунин дурӯяву дудил чароӣ?
Чу зикри пул равад, имон фурӯшӣ,
Ба масҷид лек дар зикри худоӣ.
Ҳамчунин, Муҳиддин Кабирӣ дар ноҳияи Рӯдакӣ бо найрангу фиреб бинои беморхонаеро, ки 10 га замин дошт, аз худ карда, бино ва замини онро дар ивази маблағҳои калон ба 5 нафар фурӯхт.
Афсӯс, ки М. Кабирӣ ва баъзе аз пайравонаш, ки аз ҷавобгарӣ дар назди қонун гурехта дар хориҷи кишвар қарор доранд, феълан низ ба хотири ба даст овардани маблағҳои муфт бо дасисакориву фитнаангезӣ машғуланд ва бар зидди мардуми Тоҷикистон фаъолияти таблиғотию иттилоотӣ бурда, арзишҳои миллиро дар маърази созмонҳои байналмилалӣ поймол месозанд.
Афсӯс, ки ин қабил ашхоси ватанфурӯшу хиёнаткор бо ҳиҷоби риё лиқои воқеии хешро пӯшидаанд ва бо фазлфурӯшиву шиорҳои фиребо ва лофи ватандориву газофи раиятпарварӣ даъвои иршоду роҳнамоии ҷомеаро мекунанд, вале дар асл мехоҳанд мардумро гумроҳ карда, ҳамчун василаи расидан ба аҳдофи худ мавриди корбурд қарор диҳанд.
Дар чунин шароит вазифаи имониву муқаддаси ҳар як фарди бонангу номуси миллат – аз шаҳрванди одӣ то корманди баландпояи мақомоти давлатӣ, таблиғи бедории миллӣ, зиракиву ҳушёрии сиёсӣ, ҳисси баланди ифтихори ватандориву ватандӯстӣ, густариши ғояҳои худогоҳиву худшиносии миллӣ ва муҳимтар аз ҳама, таҳкими амну суботи сиёсӣ мебошад. Пос доштани ин арзиши бебаҳо қарзи на танҳо шаҳрвандӣ, балки шахсии ҳар як фарди Тоҷикистон, сарфи назар аз мансубияти миллӣ, иҷтимоӣ, динӣ ва синну сол аст.
Хусрави Шерзод
Хабарҳои дигар
Рӯзнома
Эзоҳи худро нависед