Инак, боз як ҷашнвораи барои мардуми Тоҷикистони азиз басо муҳиму тақдирсоз – Рӯзи Ваҳдати миллӣ аз омадани худ дарак дода истодааст. Ба гузашти 25 соли соҳибистиқлолӣ ва 20 соли ваҳдатсолорӣ назар афканда шукри онро мекунем, ки то ба ин рӯзи фирӯз расидем ва ҳамзамон пеши назар меорем, ки дар ин давра чӣ қадар ранҷу заҳматҳоро паси сар намудем.

Албатта, истиқлоли комил барои миллатамон бузургтарин неъмат ба шумор меравад, ки хушбахтона, таърих насибамон гардонд. Мутаассифона, солҳои аввали соҳибистиқлолӣ кишварамон ба ҷанги шаҳрвандӣ кашида шуд, ки кишварамонро дар ҳолати басо ногувор қарор дод. Вазъи сиёсии кишвар ноором, иқтисодиёти он қариб пурра хароб гашт…Ба бахти миллати азияткашидаамон марди оқилу доно, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба сари давлат омад, ки ифтихор аз ин роҳнамои оқилу доно менамоем.

Агар ба солҳои аввали соҳибистиқлолӣ назар афканем, майдоннишиниву кашмакашиҳо ва ниҳоят ҷанги шаҳрвандӣ моро оқибат ба фоҷиаи миллӣ овард. Дар чунин шароит дар Иҷлосияи 16-уми таърихии Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки соли 1992 даъват гардид, ҷавонмарди далер ва ҷасур Эмомалӣ Раҳмон тақдири миллати парокандашудаистодаро ба даст гирифтанд. Дар нахустин баромаду муроҷиатҳояшон иброз доштанд, ки “То охирин фирорӣ ба Ватан бар нагардад, ман худро ором ва осуда эҳсос карда наметавонам”. Воқеан ҳам Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамватанони бурунмарзии фирориро бозпас хонд. Ҷояш омад, ки ҳатто ба ҷони ҷавонашон сӯиқасд карданд, вале алорағми ин ҳама носипосиҳо ӯ мардона ба по хест. Дар ҳамон рӯзу ҳамон соати шуми шайтонӣ аз Ватану ватандӯстӣ ҳарф гуфт: “Мо бояд Ватанро обод намоем, сари ятимону бенавоёнро сила карда, маъюбони азалиро ғамхору пуштибон бошем…”. Пешвои миллат сутуни давлатдориро бунёд карданд, мулкро обод карданд ва дар Тоҷикистон манзили раҳму шафқат бунёд сохтанд...

Тавре шоҳидем, имрӯз ҳадафҳои стратегии Пешвои миллат барои муҳайё намудани шароити ҳарчи беҳтари зиндагӣ барои сокинони кишвар заминаи мусоид фароҳам оварда истодаанд. Чун омӯзгор, барои мо боиси ифтихор аст, ки аз файзи Истиқлолу Ваҳдати миллӣ, кӯмаку дастгирӣ ва ғамхориҳову сиёсати маорифпарваронаи Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон соҳаи маориф ва варзиш дар қатори дигар соҳаҳо имрӯз рушд ёфтааст. Дар давоми беш 25 соли соҳибистиқлолӣ мактабу маориф, вазъи иҷтимоӣ ва сиёсию иқтисодии мамлакат густариш ёфт. Дар ин давра анқариб симои Тоҷикистон тамоман дигар шуд ва хеле зебову пешрафта гашт. Дар мисоли Донишкадаи тарбияи ҷисмонии Тоҷикистон ба номи С.Раҳимов гуфтан бамаврид аст, ки бо ба даст омадани Истиқлолияти давлатӣ дар ҳаёти Донишкада чун дигар соҳаҳои кишвар саҳифаи нав оғоз гардид. Ба ибораи дигар, даврони Истиқлолият як саҳифаи дурахшон, руҳу равони тоза ва нерӯю тавони нав дар таърихи инкишофи Донишкада гардид. Дар ҳамин замина дастоварду натиҷаҳои варзишии мамлакат, аз ҷумла нишондиҳандаҳои донишҷӯёни ДДТҶТ ба номи С.Раҳимов хеле боло рафт. Ин бесабаб нест: баъди ба даст овардани истиқлолият дар кишвар муносибат ба варзиш ҳамчун мактаби бузурги тарбия ва воситаи муаррифии давлати соҳибистиқлол мазмуну моҳияти нав пайдо кард. Ба шарофати сиёсати Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон варзиш дар Тоҷикистони соҳибистиқлол ҳамчун ҷузъи таркибӣ ва пураҳамияти арзишҳои фарҳангӣ гашта, рушди он дар байни омма яке аз омилҳои муҳими солимгардонии ҷомеа муқаррар гашт. Сиёсати маорифпарварона ва фарҳангдӯстонаи Роҳбари давлат, таваҷҷуҳ ва ғамхории ҳамаҷониба ва рӯзафзуни давлат ба илму маориф, мактаби олӣ ва зиёиён, ғамхориҳои зиёд ба соҳаи варзиш дар фаъолияти гуногунҷанбаи Донишкада нақшу таъсири амиқ ва файзбахше гузошт.

Имрӯз устодону масъулини Донишкада бо ғолибони мусобиқаҳои ҷаҳонӣ, байналмилалӣ, минтақавию ҷумҳуриявӣ, аз қабили Дилшод Назаров, Шералӣ Бозоров, Муҳаммад Абдураҳмонов, Парвиз Собиров, Шералӣ Достиев, Акмалиддин Каримов, Мақсадулло Ҷабборов, Анвар Юнусов, Галина Митяева, Сотиболдӣ Ҳайитов, Мурод Тӯйчиев, Дилшоду Фарҳод Восиевҳо, Абдурауф Мӯсоев, Умеда Ҷӯраева, Наргис Неъматуллоева, Нодира Мирзоева, Азизбек Гулов, Зарриншои Азиз, Баҳодур Қодиров, Фарҳоди Усмонзода, Фарҳод Қуралов, Лутфулло Розиқов, Хушвақт Назаров, Зиёратшо Баротов, Зоиршоҳ Пиров, Хисрави Иқболшоҳ, Низомиддин Сангов, Ганҷина Ҳабибуллоева, Шерзод Нормуродов, Бахтиёр Абдуллоев, Беҳрӯз Набиев, Хуршед Маҷидов ва даҳҳо варзишгари номдори дигар, ки собиқ хатмкардаҳову дастпарварон ва донишҷӯёни ин боргоҳи муқаддас буда, шаъну эътибори кишварамонро дар арсаи ҷаҳонӣ баланд бардошта истодаанд, ифтихор дорад.

Боз метавон дар бораи дастовардҳои рӯзафзуни кишвар дар самти варзиш ва умуман тамоми соҳаҳо зиёд навишт. Вале муҳимтар аз ҳама, мо бояд шукри онро кунем, ки мо аз зумраи хушбахттарин маскунони рӯи оламем, ки дар чунин як гулшани ободу озоду сарсабз зиндагӣ мекунем.

Тӯйчимурод ШАРИФЗОДА, Талаби ИСМОИЛ, устодони ДДТҶТ ба номи С. Раҳимов