Эй ҳамватан, бедор бош
Ин қадар ширин бихандӣ,
Ин қадар ширин бихандӣ,
Ин қадар ширин битобӣ,

Ошноӣ, ношиносӣ,
Кистӣ, рӯъёӣ, хобӣ?
Аз диёри ёд ойӣ,
К-ин қадар бар дил қаринӣ,

Ин қадар шириннамоӣ,
Нозанинӣ, нозанинӣ.
Рӯҳи як ишқи шаҳидӣ,
Ёди як эҳсоси покӣ.

Хунбаҳо мехоҳӣ аз ман,
Хунбаҳо аз мушти хоке.
Эй ҳамватан
Душман чӣ мекорад?

Низо,
Моро чӣ месозад ?
Ҷудо.
Кишташ чӣ бор орад ?
Бало,

Эй ҳамватан, бедор бош.
Ӯ дӯстрӯ, ту дӯстҷӯ.
Ӯ ҳилладон, ту содахӯ,
Заҳр аст дар ҳар қанди ӯ,

Эй ҳамватан, бедор бош.
Гаҳ ёру ёвар мешавад,
Гоҳе бародар мешавад,
Мор аст, аждар мешавад,

Эй ҳамватан, бедор бош.
Иғвои мову ман кунад,
Моро ба мо душман кунад,
Коре чу Оҳарман кунад,

Эй ҳамватан, бедор бош.
Чун гард боло мешавад,
Бар дидаат ҷо мешавад,
Бахтат таги по мешавад,

Эй ҳамватан, бедор бош.
Шиноси ношинос
Чӣ қадар ту ношиносӣ,
Чӣ қадар ту ошноӣ,

Ту чӣ сон балои ҷонӣ, ки
чу дӯст менамоӣ,
Ту ки аҳримантаборӣ,
Ту, ки деву дадқаторӣ,

Ба диёри дил чӣ оӣ,
Ба диёри рӯшноӣ.
Ба Худо, ғами сабилӣ, зи ту
хиратар надидам,

Ки зи дар биронамат гар,
зи тиреза медороӣ.


Қурбонзода Насимбек 24 феврали соли 1991 дар ноҳияи Ҷаббор Расулов таваллуд шудааст. Хатмкардаи факултаи филологияи тоҷики ДДХ ба номи академик Б. Ғафуров мебошад. Айни ҳол дар докторантураи (PhD)-и ДДХ таҳсил дорад. Аз хурдӣ ба навиштани шеъру мақола майл дошта, нигоштаҳояшро дар матбуоти даврӣ ба нашр расонидааст.

«Милоди оина» маҷмӯаи нахустини ӯст. Ин чанд шеър аз ҳамин китоб аст, ки пешкаш мегардад.

Як роҳрав – мусофир дар кӯчаҳои борон,
Бисёр мезанад сим ҳар як садои борон.
Бас шеъри тар навишта дар рӯи дафтари хок,
Як умр тоза монад ин мисраҳои борон.
Сарсабзу тозарӯӣ будаст аз бароям
Бо гиряҳои модар, бо гиряҳои борон.
Сад ғам ба сар бидидам, як чашми тар надидам,
Эй модари азизам, охир куҷоӣ? Борон!
Рӯзе, ки дидаи ман хушкид, гиря созам
Баҳрат ҳазор соле бо дидаҳои борон.
***
Бе ёди дӯст сина муаттар намешавад
Борон агар набуд, замин тар намешавад.
Бо ӯ мунаввар аст шабу рӯзи зиндагӣ,
Хуршед ҳам баробари модар намешавад.
Чун об роҳ ҷуста ба дарё расидаем,
Раҳрав мутеи сарвару раҳбар намешавад.
Дилбурданист дигару дилпарварӣ дигар,
Ҳар кас диле рабудаву дилбар намешавад.
Ишқи ман, эй Ватан, зи барои ту буду бас,
Чун меҳри модар аст, ки охар намешавад.
Тақлидро ба назди ҳақиқат маҷол нест,
«Ҳар к-ӯ Муҳаммад аст, паямбар намешавад»1.
***
Дили ман пора, исён дорад имрӯз,
Ки савдои Хуросон дорад имрӯз.
Тамоми умр мегиряд, магӯед,
Ки дарё чашми гирён дорад имрӯз.
Дили нозук мабодо нашканандаш,
Даруни сина пинҳон дорад имрӯз.
Муросо ку миёни ҷону ҷонон?
Наояд, чун ба тан ҷон дорад имрӯз.
Аё Мавлои Румӣ бозбахшо,
Ки ҳар девона девон дорад имрӯз.
***
То вуҷудат зи арақ тар нашавад,
Ҳеҷ гаҳ ёри ту дар бар нашавад.
Нашавӣ пок ба мисли шабнам,
Васли хуршед муяссар нашавад.
Дили ман кабки дарии дари туст,
Ҳеҷ гаҳ бар дари дигар нашавад.
Ҳамагӣ маҳви замонанд, вале,
З-ин миён коғазу дафтар нашавад.
Оҳ, шодоб зи борон ҳама ҷо,
Лек бе рӯи ту дил тар нашавад.
***
Дурӯза дами баҳор ранг аст,
Дар фасли баҳор хор ранг аст.
Наққошаки чирадасти зебост,
Андар кафи навбаҳор ранг аст.
Ҳаргиз нахӯрӣ фиреби зоҳир,
Дидем ба пушти мор ранг аст.
Бо ранг навишта мешавад шеър,
Аз хома ба ёдгор ранг аст…
***
Бидеҳ бар ман, бидеҳ ин ҷони дарё,
Пур аз гавҳар чу он домони дарё.
Ба рӯи ҳар касе боз аст доим,
Ҳамехоҳам шавам ҳамхони дарё.
Ҳамеша меравад бар ҷониби асл,
Бидеҳ бар ман Худо, имони дарё.
Ҳама рӯи дилаш бошад шиновар,
Шавам ҳар лаҳзае ҳамсони дарё.
Равам нону намак гардем бо ӯ,
Шавам як умр ҳампаймони дарё.
Аё модар! Азизу безаволӣ,
Надида ҳеҷ кас поёни дарё.
***
Бе ёр оташин аст имрӯз кори дида,
Як чашма ашк бошад ҳар рӯз бори дида.
Дар байни ошиқу дил ҳарфи баланд ҷо нест,
Шуд гуфтугӯи эшон гуфтугузори дида.
То дидааш бидидам аз дида рафт дида,
Бе дидаи ту ҳастам ҳар рӯз зори дида.
Ишқе ба дил набошад, маҳзун диле набошад,
Мо эҳтиёҷ дорем бар чашмхори дида.
Ёди туро фаромӯш аз дил наметавон кард,
Ҷои ту ҷовидон аст андар диёри дида.
1. Моли Аъзами Хуҷаста