Нафаре, ки тамоми ҳастии хешро баҳри ободии Ватан бахшидааст. Нафаре, ки беш аз ҳар каси дигар дар барқарор гардидани сулҳи тоҷикон саҳм гузоштааст. Нафаре, ки ҳар талошаш баҳри осоиши зиндагии мардум равона шудааст. Нафаре, ки ҳар лаҳзаву ҳар соат дар бораи ободиву осудагӣ ва рушд намудани Тоҷикистон меандешад. Нафаре, ки ҳар дастоварди миллати тоҷикро аз муттаҳидии мардумаш медонад. Нафаре, ки ҳамнафасу ҳамдарди мардум асту баҳри хушбатии сокинони ин меҳан талош меварзад... Ин нафар Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аст.

Ҳамин хислатҳои наку ва аз худ гузаштанҳост, ки мардуми тоҷикро ӯро дӯст медоранд. Сафари навбатияш (10-11 сетябр) ба шаҳри Кӯлоб ва истиқболи гарми мардум гуфтаҳои болоро тасдиқ мекунад. Истиқболи гарми мардуму зебогиҳои Кӯлоби бостониро тариқи оинаи нилгун дида, тасмим гирифтем, ки аз навгониҳои шаҳр дидан кунему бо сокинонаш суҳбате ороем. Ҳангоми суҳбат сокинон аз оне, ки оиди ободии шаҳр ҳарф мезаданд, такрор ба такрор самимияти худро ба Пешвои миллат баён мекарданд. Он самимияте ки мардум ба Пешвои миллат намуданду тариқи телевизион намоиш дода шуд, аз он камро надидем.

Савринисо Мирҳайдарова, модари Рустам Амакиев: 10 фарзанди дигар дошта бошам барои Ватан қурбон мекунам

- Замони нооромиҳо буд. Рӯстамҷон аз ман хоҳиш кард, ки ба Коллеҷи ҳарбӣ дохил шавад. Худам бо ӯ ҳамроҳ шудаму ҳуҷҷатҳояшро супоридем. Ҳама ба ман мегуфтанд, ки ту фарзандатро ба дасти худат бурда месупорӣ. Вазъият ноором аст, ӯро гирифта ба ҷанг мебаранд. Ҳамон замон гуфта будам, фарзанд, ки калон шуд, фарзанди Ватан мешавад. Рустамҷони ман фарзанди Ватан буд. Ӯ аз аввал орзуи хонаи боҳашамату сарват надошт. Барои он ки ӯро ман тарбия карда будам ва имрӯз аз тарбияи кардаам, ифтихор мекунам. Ҳазорон нафарҳое ҳастанд, ки қасрҳои боҳашамат доранд, вале касе аз онҳо ёд намекунаду калимаи қаҳрамонро ба номашон пайванд намесозанд. Ман ифтихор мекунам, ки аз Пешвои миллат сар карда, то хурду бузург писари маро қаҳрамон унвон мекунанд. Ба Пешвои миллат гуфта будам ва боз такрор мекунам, ки 10 фарзанди дигар дошта бошам ба хизмати Ватан мефиристамашон ва қавл медиҳам, ки фарзанди ман бошад, дар ҳама ҳолат дар бари Пешвояш меистад. Агар мардуми мо мисли Рустамҷони ман худро қурбон намекарданду дар гирди Пешвои миллат муттаҳид намешуданд, ҳазорон Рустами дигарро аз даст медодем. Фарзанди ман барои шарафу номуси хоҳарону модаронашро ҳимоя кардан, ҳамеша омода буд. Тавре ки Пешвои миллат Эмомалӣ Раҳмон борҳо аз баҳри ҷонашон гузаштанду барои пароканда нашудани миллат миёни обу оташ даромаданд. Шумо фикр мекунед, ки модари Эмомалӣ Раҳмон дар ҳамон лаҳзаҳо ором хоб мекард? Ҳаргиз не! Вале ягон маротиба фарзандашро аз роҳаш нагардонд. Зеро ӯ медонист, ки фарзандашро барои миллат ба дунё овардааст ва дар баробари фарзанди ӯ будан, Эмомалӣ фарзанди миллат аст.

МО ПЕШВОИ МИЛЛАТРО ДӮСТ МЕДОРЕМ

Умеда Каримзода, сокини шаҳри Кӯлоб:

- Ҳамеша орзу мекардам, ки Президенти кишварро боре аз наздик бубинам ва дар натиҷа ин орзуям амалӣ гардид. Хеле хушҳолам, ки соли 2016 Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба мо хонаи истиқоматӣ тақдим намуданд. Вақте ки ба мо калиди хонаро доданд, бо ҳам суҳбат кардем ва фарзандамро падарвор ба оғӯш гирифтанд. Умед дорам, ки фарзандонам дар оянда соҳибкасб гардида, баҳри пешрафти ин сарзамин саҳми худро мегузоранд. Ифтихор менамоям, ки чунин роҳбари ғамхору мададгор дорем.

Ҳасан Раҳмонов, сокини шаҳри Кӯлоб:

- Мо мардуми шаҳри Кӯлоб Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро дӯст медорем. Зеро солҳои ҷанги шаҳрвандиро хуб дар хотир дорем ва танҳо бо шарофати талошҳои пайвастаи ин марди миллат сулҳу амонӣ ба кишвари мо омад. Ҳамин марди хирад буд, ки мо тоҷиконро соҳибӣ карданд. Ӯро мо ҳама дӯст медорем. Пешвои миллат барои мо қаҳрамонест, ки сулҳу ваҳдатро ба мо оварданд ва зиндагии моро хуб намуданд. Бовар кунед, имрӯз на танҳо халқи тоҷик, балки тоҷикони афғоне, ки дар марзи мо ҳастанд, Эмомалӣ Раҳмонро қаҳрамони хеш мешуморанд. Ӯ дар зиндагии мо қаҳрамон асту дар баробари ин идеали ман, фарзандонам, оилаам ва тамоми ин минтақа аст.

Мирзошариф Давлат, директори муассисаи давлатии мактаби варзишии №4, вилояти Хатлон:

- Сафари охирини Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро ба шаҳри Кӯлоб тамоми сокинон ва варзишгарон бо самимият пешвоз гирифтанд. Зимни сафар Сарвари давлат якчанд иншоотҳои навро ба истифода доданд, ки ин як туҳфаи арзанда барои мо мебошад. Боиси хурсандист, ки имрӯз варзишгарони тоҷик бо дастгирии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар тамоми чорабиниҳои сатҳи ҷаҳонӣ иштирок намуда, номи Тоҷикистонро баланд мебардоранд. Ҳар маротибае, ки дар мусобиқаҳо парчами кишвар баланд бардошта мешавад, эҳсосоти хубе моро фаро гирифта, ашки шодӣ мерезем. Бо ин ҳама таваҷҷуҳ ба соҳаи варзиш бояд гуфт, ки варзишгарон тарафдори Пешвои миллат буданд, ҳастанд ва мемонанд.

Ҳамидиён Орзу, раиси Кумитаи иҷроияи ҳизби халқии демократӣ дар шаҳри Кӯлоб:

- Воқеан, он ҳама хизматҳое, ки Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар роҳи пойдории таҳкими сулҳу субот ва дар маҷмӯъ наҷоти миллати тоҷик аз вартаи ҳалокатбор карданд, бемисл аст. Ҳар қадар, ки мо онро қадрдонӣ кунем, ҳоло ҳам кам аст. Чунки тамоми ҷабҳаҳои ҳаёти мардум, ки ба мушкилот рӯ ба рӯ шуда буд, маҳз Пешвои миллат бо роҳи созандагӣ онро ҳал намуда, зиндагии хуберо ба сокинон ҳадя намуданд. Мо ифтихор менамоем, ки чунин марди миллат тавонистанд, зиндагии мо миллати тоҷикро беҳтар намоянду баҳри осуда ҳаёт ба сар бурдан, тамоми имкониятҳои зистро фароҳам оварданд. Миллати тоҷик миллати тамаддунсоз аст ва маҳз бо шарофати Президенти кишвар ин миллат боз ҳам устувор гардид. Мушкилтарин корҳое, ки дар дунё амалинашаванда буданд, ин марди хирад амалӣ намуданд. Месазад, зикр намуд, бузургтарин коре, ки Пешвои миллат анҷом доданд, ин сохта ба истифода додани НБО Роғун мебошад, ки ҷаҳониён ба ин иқдоми бузург аҳсант хонданд. Ҷавобан ба ин ҳама ғамхориҳо мо-ҷавонон қавл медиҳем, ки софдилона барои Ватани азизи худ хизмат мекунем.

Гулрафтор Шарипова: Пешвоямон ба мисли гулҳои парваридаам зебоянд

- Дар баробари муаллима будан, дукони гулфурӯшӣ дорам. Ҳар вақте ки Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба шаҳри Кӯлоб сафар мекунанд, бо меҳру муҳабати модарона гулдаста омода карда равон мекунам, ки дар пешвозгирӣ дастагулҳои маро ба ӯ пешниҳод намоянд. Дар сафари охиринашон ба шаҳри Кӯлоб ҷои нишасташонро дар Варзишгоҳи марказӣ бо гулҳои зебои рангоранг омода сохтем. Гулро рамзи меҳру муҳаббат ва самимият меноманд. Гул як хусусияти хуб дорад, ки ба атроф накҳати фораме ато мекунаду одамонро болидаруҳ мегардонад. Пешвои миллати мо ҳам ҳамин хусусиятро доро аст. Ба куҷое нараванд бо худ накҳате мебаранду аз ятимон саркарда, то хурду бузург он накҳати зеборо мерасонанд. Қадамашон файзбор аст.

Барфакзода Фазилатмоҳ, донишҷӯи Донишгоҳи давлатии шаҳри Кӯлоб ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ:

- Ҷавонон неруи созанда, бунёдгузор, қувваи бузурги давлат мебошанд. Президенти кишвар дар ҳар баромади худ таъкид мекунанд, ки ҷавонон ояндаи миллатанд. Ҳар як ҷавони ватандор вазифадор аст, ки ба кишвари худ софдилона хизмат намояд. Мо Пешвои муаззами миллатро аз сидқи дил дӯст медорем. Зеро ӯ ҷавонии худро аз даст дод, то Тоҷикистон ҷавон бимонад. Имрӯз барои мо-ҷавонон ҳама шароитҳо фароҳам буда, мо озодона таҳсил ва кору фаъолият дорем.

Таҳминаи Хуршед, сокини шаҳри Кӯлоб:

- Хеле хушбахтам, ки дар чунин кишвари орому осуда ва офтобрӯя умр ба сар мебарам. Барои чунин зиндагии шоиста доштан, миннатдории хешро ба Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон баён менамоям. Имрӯз мо-ҷавонон талош бар он меварзем, ки пайрави асили Пешвои миллат бошем ва дар раванди шукуфоии ватани азизамон саҳми арзандаи худро гузорем.

ДАР РАВАНДИ СОЗАНДАГӢ БО ПРЕЗИДЕНТИ КИШВАРЕМ

Ширинмоҳи Неъматулло, гирандаи Стипендияи президентӣ аз ноҳияи Балҷувон:

- Дастгириву ғамхории Президенти кишвар буд, ки ба гирифтани Стипендияи президентӣ дастёб гардидам. Имрӯз барои он ки мо соҳиби дониш гардем, кулли имкониятҳои муҳайёст. Ваъда медиҳем, ки бо истифода аз ин ҳама шароитҳо илм омӯхта, дар пешрафти кишварамон саҳми худро мегузорем. Мо ҳама Пешвои миллатро дӯст медорем, зеро танҳо ин нафар барои мо кулли имкониятҳои хуб зистанро муҳайё намуданд.

Тошматов Умарҷон, гирандаи Стипендияи президентӣ аз шаҳри Кӯлоб:

- Мо пайрави асили Пешвои миллат буда, ӯро дӯст медорем. Зеро тамоми кӯшишу ғайраташон баҳри он аст, ки мо ояндагони миллат соҳибкасб гардему саҳмгузор дар рушди меҳан. Пас вақте ин ҳама таваҷҷуҳу ғамхориҳо аз ҷониби Президенти мамлакат нисбати мо-ҷавонон равона гардидааст, вазифаи мо ин аст, ки ҷавобан ба он фаъолият намоему заҳмат кашем ва Ватани азизи хешро боз ҳам ободу зебо гардонем.

Мирзодавлат, донишҷӯи курси аввали Коллеҷи тиббии шаҳри Кӯлоб:

- Он ҳама ғамхориҳое, ки Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон баҳри мо ҷавонон менамоянд, пайваста кӯшиш ба харҷ медиҳем, ки илму дониш омӯхта, баъди хатм чун мутахассис саҳми худро дар рушди Ватани азизамон Тоҷикистон мегузорем. Мо ҳама табибони оянда Президенти кишварро падарвор дӯст медорем ва ҳар суханашонро сармашқи кори худ намуда, баҳрии ободии ватанамон талош менамоем.