Ба ҳамагон маълум аст, ки имрӯз дар тамоми олам хонандагони мактабҳо аслан либоси якхела мепӯшанд ва кишвари мо низ аз ин қатор берун нест. Имрӯз дар баъзе муассисаҳои таълимии кишварамон бояд мактаббачагон либоси ягонаи мактабӣ, ки фақат дар корхонаҳои истеҳсолии ватании Ҷамъияти дорои масъулияти маҳдуди “Иттиҳодияи истеҳсолии Нассоҷии Тоҷик” ё Ҷамъияти дорои масъулияти маҳдуди “Ёқут-2000” дӯхта мешаванд, дастрас намоянд. Ин ҷо саволи матраҳ ин аст, ки оё он либосҳое, ки дар ин корхонаҳо истеҳсол мешаванд, ба талабот ҷавобгӯянд ё на? Масъалаи асосӣ дар сифати либос мебошад. Волидон имрӯз бо харидани либос умед доранд, ки онро фарзандашон як сол мепӯшанд. Аммо ин гуна нест. Зеро бисёри падару модар аз либоси ягонаи мактабии истеҳсоли ватанӣ шикоят мекунанд. Чаро?

Моҳира модари 4 фарзанди мактабхон бо мушкилоти зиёд барои фарзандонаш либоси мактабӣ харидорӣ намудааст. Ду фарзанди ӯ бояд либоси ягона аз корхонаи истеҳсоли ватании Ҷамъияти дорои масъулияти маҳдуди “Иттиҳодияи истеҳсолии Нассоҷии Тоҷик” дошта бошанд.

Номбурда таъкид намуд, ки “имсол бо сабаби ин вабои ҷаҳонӣ дар кишвари мо аз 17 август хонандагон ба таҳсил оғоз намуданд. Ман барои фарзандонам, ки дар Гимназияи шаҳрӣ таҳсил мекунанд, аз Ҷамъияти дорои масъулияти маҳдуди “Иттиҳодияи истеҳсолии Нассоҷии Тоҷик” либос харидорӣ намудам. Баъди ду ҳафта либосҳои мактабиро шуштам. Ранги матоъ оби софи тозаро кабуд кард. Ман ҳайрон мондам, ки чӣ кор кунам. Зеро дуюмбора қудрати харидорӣ намудани либоси онҳоро надорам, чунки дар пеш фасли сармо аст, ман бояд либоси гарм гирам. Чаро либосҳои дӯхти ватанӣ ин қадар сифаташ паст аст? Ман дуюмбора наметавонам либосҳои онҳоро бишӯям, чунки онҳо матои сафед мешаванд. Чаро ин гуна либосҳои истеҳсолоти ватаниро ягон кас назорат намекунад? Ё чаро дар баъзе муассисаҳо маҷбур месозанд, ки ҳатман либос аз Ҷамъияти дорои масъулияти маҳдуди “Иттиҳодияи истеҳсолии Нассоҷии Тоҷик” харидорӣ намоед?”.

Аз гуфтаҳои мусоҳибамон бармеояд, ки фарзандонаш наметавонанд, давоми сол ҳамон либосҳоро пӯшанд. Ин як мушкили ҷиддӣ барои падару модар аст. Агар истеҳсоли ватании мо хуб мешуд, мардум дигар аз бозорҳои “Корвон”-у “Саховат” либосҳои истеҳсоли хориҷиро харидорӣ намекарданд. Аз рӯи мушоҳида дар Ҷамъияти дорои масъулияти маҳдуди “Иттиҳодияи истеҳсолии Нассоҷии Тоҷик” ва Ҷамъияти дорои масъулияти маҳдуди “Ёқут-2000” сару либоси мактабӣ аз 126 сомонӣ то 350 сомонӣ арзиши як ҷуфт либос аст. Агар як оила 3 ё 4 фарзанд хонандаи мактаб дошта бошад, пас ин барои онҳо гарон аст. Агар сифати либосҳои истеҳсолшуда хуб бошад, онҳо метавонанд, аз он 2 сол истифода баранд. Аммо ин тавр нест. Зеро сифати пасти либоси мактабии истеҳсоли ватанӣ ҳатто барои ним соли таҳсил низ кифоя нест. Пас, мардум маҷбур мешавад, ки аз бозорҳои кишвар либоси мактабии истеҳсоли хориҷиро дастрас намоянд.

Солҳои охир низ дар деҳот ҳамин мушкилро падару модарон доранд. Агар оилае, ки аз се фарзанд зиёд дошта бошад, пас он наметавонад, ки ҳар сол аз он либосҳо, ки арзишашон то 225 сомонӣ аст, дастрас намояд. Ин масъалаи муҳимро бояд ҳал кунанд, то барои падару модар ҳам осон шавад.

Пулод Абдурауфов, муовини сардори Раёсати сабуки Вазорати саноат ва технологияҳои нави Ҷумҳурии Тоҷикистон доир ба масъалаи мазкур гуфт: “Корхонаҳои дӯзандагии кишвар, ки то имрӯз фаъолият карда истодаанд, рӯз то рӯз либосҳои мактабиро бо сифати баландтар истеҳсол карда истодаанд. Хусусан дар ҶДММ “Иттиҳодияи истеҳсолии Нассоҷии Тоҷик”, ки бисёри муассисаҳои кишвар барои либоси ягона буданашон аз он ҷо харидорӣ мекунанд. Баъди соли 2017, ки дар ин корхона либоси ягонаи мактабӣ аз ҷониби кормандон дӯхта мешуданд, ба фурӯш дода мешуданд. Мо дар якҷоягӣ бо кормандон кӯшиш мекунем, ки бар ҳар хатое, ки роҳ дода мешавад, онро бартараф кунем”.

Нуқтаи муҳими масъалаи мавриди назар ин аст, ки барои боз ҳам сифати хуб доштани либоси мактабии истеҳсоли ватанӣ корхонаҳои истеҳсолкунанда бояд бисёртар меҳнат намоянду талош кунанд, то сокинони кишвар бе ягон шубҳа аз он харидорӣ намоянд.

Ба иттилои Вазорати маориф ва илми кишвар муассисаҳое, ки барои либоси ягона доштани хонандагон бо корхонаҳои истеҳсолии ватанӣ шартнома мебанданд, он бо мақсади дар муассиса либоси ягона ҷорӣ кардан мебошад. Мақсади шартнома бастан аз он иборат аст, ки хонандагон бояд дар муассисаҳои таълимӣ намунавӣ бошанд. Либоси хонандагон бояд аз либоси кӯчагӣ фарқ кунад.

Хулоса, хеле хуб мешуд, ки дар корхонаҳои истеҳсолии ватанӣ либоси ягонаи мактабӣ боз ҳам бо сифати хубтару беҳтар истеҳсол карда шавад, то шаҳрвандон аз он харидорӣ намоянд ва ба рушди истеҳсолоти ватанӣ саҳм гузоранд.