ВАРЗИШ
Ҷумъа 26 Апрел 2024 09:09
8188
ё талоши навраси маъюб барои иштирок дар Бозиҳои олимпӣ

Агар орзуву ният холис бошад, ягон чиз садди роҳи пешрафт намешавад. Дар ҷомеаи инсонӣ шахсони аз ҷиҳати ҷисмӣ, ва рӯҳиву равонӣ гуногун, аз ҷумла нафарони маъюбият дошта умр ба сар мебаранд. Ашхоси маъюб одатан оромтабиатанд, ҳама дарду ранҷ ва умеду орзуҳояшонро дар ботин нигоҳ медоранд. Шояд аксари мо онҳоро дидан баробар ғамолудаву дилмонда аз зиндагӣ гумон барем, лек баръакс корҳоеро, ки баъзе нафарони маъюб анҷом медиҳанд, шахси солим ба ҳайрат меояд. Яъне ин гуна ашхос дар зери пардаи хомӯшии худ зиндагиро меофаранд, роҳ меҷӯянд, нақша мекашанд. Ин ҳамаро ба хотири як чиз ба сомон мерасонанд. Он ҳам баробари шахсони солим зиндагӣ кардан, ба ҳамаи шебу фарози дунё мубориза бурдан ва ниҳоят ба сафинаи орзуву муроди хеш расидан.

Қаҳрамони мо аз як дасташ маҳрум буда, ба гурӯҳи маъюбон шомил аст. Лек дилбохтаи варзиш шудаву дар ин синни наврасӣ бо маҳорати беназираш дар мусобиқаҳои зиёди ҷумҳуриявию байналмилалӣ дастболо шудааст.
12 сол муқаддам дар ноҳияи Ҷаббор Расулови вилояти Суғд дар оилаи Муҳаммадалӣ Ғафуров дугонике тавлид гардиданд. Яке аз онҳо бо амри тақдир аз як даст маҳрум ба дунё омад. Хонавода аз ин ҳолати фарзанд сахт андӯҳгин буданд, вале бо вуҷуди ин аз офаридгор бо неъмати додааш шукргузорӣ карда, ӯро ҳамчун фарзанди солим пазируфтанд бо сад орзую ҳавас ӯро Ҳасан ном ниҳоданд.

Ҳасан Ғафуров зери домани меҳрубониҳои волидон рӯз аз рӯз бузург мешавад. Падараш Муҳаммадалӣ Ғафуров дар гузашта гӯштингири моҳир буда, Ҳасанҷон низ аз кӯдакӣ ҷашни наврӯзро бо мусобиқаи гӯштингириаш дӯст медошту интизорӣ мекашид. Маҳз тамошову мушоҳидаҳо аз гӯштингирии паҳлавонон дар ҷашнҳои миллӣ сабаб гардид, ки Ҳасан ба гӯштин майл баста, ба ҷодаи варзиш меҳри хосае пайдо намояд.
“Вақте пайваста рақобатҳои паҳлавонони даврро тамошо менамудам, бароям ҳисси аҷибе мебахшид. Худро дар ҳаёти варзишии онҳо тасаввур мекардам бо мушоҳидаҳо ҳар усули анҷомдодаашонро меомӯхтам ва билохира тасмим гирифтам бо вуҷуди маъюб буданам роҳи варзишро пеша кунам, зеро ниятам устувор буда, он замон як ҳисси умедбахш маро водор менамуд, то вориди майдони мубориза шуда, барои ояндаи худ талош варзам”, - мегӯяд қаҳрамони мо.

Ҳасан барои машқу тамрин дар риштаи гӯштин ба волидайн муроҷиат мекунад. Онҳо низ барои хоҳиши фарзандро бароварда кардан розигӣ дода, аз 7 - солагӣ ӯро якҷоя бо бародараш Ҳусейн ба толори варзишии “Ланглиф”-и ноҳияи Ҷ. Расулов раҳнамун месозанд. Падар бо хоҳишу исрор Ҳасанро ба устодони варзиш пешниҳод намуд, то иҷозат диҳанд ӯ низ тамрин намояд. Масъулини ин варзишгоҳ низ ба хотири наранҷонидани дили маъюб баҳри шод намудан навраси ғарқи орзуҳоро ба ҷамъи шогирдон қабул менамоянд. Ӯ дар ин тамрингоҳ зери роҳбарии мураббии варзиш оид ба риштаи гӯштин Алибек Дилшодзода машқро оғоз мекунад. Мураббиён барояш талоши зиёд мекунанд. Ба ӯ тӯли 2 сол чандин усулҳоро омӯзонида, дар мусобиқаҳои дохилимактабӣ сафарбар мекарданд.

“Вақте машқро оғоз намудам, аксар нафарон бо ҳайрат менигаристанд, шояд бовар надоштанд. Ва шояд боварӣ доштанду дар фикри беҳбудиам буданд, яъне намехостанд худамро дар хатар бигзорам. Лек ҳадафам як буд, аз чизе намеҳаросидам, аз маъюб будани худ дилшикаста ҳам намешудам, балки мекӯшидам усулҳои гӯштинро хуб омӯхта, қаҳрамони мусобиқаҳо гардам, парчамбардори кишвар шавам ва ба ҷомеа нишон диҳам, ки маъюбон низ қодир ба корҳои бузурганд. Дар толори варзишӣ устодон ва ҳам нафароне, ки дар баробари ман тамрин мекарданд, муносибати хубе доштанд, ҳеҷ гоҳ маро чун маъюб намепиндоштанд, пас аз анҷоми машқҳои ҳаррӯза иловатан ба хотири болидагиам бозиҳои шавқовар ташкил менамуданд. Аз ин ҳама меболидаму меҳрам ба зиндагиву ҳаёти варзишӣ дучанд мешуд, - мегӯяд Ҳасан.

Падар аз фарзандаш умеди зиёд мекард барояш нигоҳи хос дошт орзуяш ин буд, ки Ҳасан низ чун паҳлавонони номвари тоҷик парчамбардори Тоҷикистон шавад. Аз ин хотир, пайваста аз рафти тамринаш огоҳ мегардид. Пас аз омодагиву омӯхтани усулҳои гӯштин замони иштирок дар мусобиқаҳо барои Ҳасан фаро мерасад. Дар якумин мусобиқаи худ байни мактабҳои варзишии ноҳия соли 2017 қаҳрамони мо дар вазни 21 кило баромад намуда, бо шикаст додани 4 рақибаш медали тиллоро ба даст меорад. Он замон толори варзишии “Ланглиф” ҷашн дошт, ҷашни хушҳоли волидон, устодон ва дигар иштирокдорони мусобиқа, ҳама ашки шодӣ мерехтанду ба маҳорати волои Ҳасан аҳсан мехонданд, каф мезаданд. Баъди ин ғолибият мураббиён тасмим гирифтанд, паҳлавони наврасро ба мусобиқаҳои сатҳи баланд ҷалб намоянд. Ҳасан шурӯъ аз соли 2018 дар ҳамаи мусобиқаҳои ноҳиявӣ, вилоятӣ ва ҷумҳуриявӣ аз намуди гӯштини миллӣ ва ҷудо иштирок намуда, то имрӯз 22 медали тилло, 3 медали нуқра ва як медали биринҷиро ба даст овардааст. Ҳамзамон ба ӯ имкон даст дод, дар мусобиқаҳои байналмилалӣ низ иштирок намуда, ному шарафи кишварро баланд бардорад. Ӯ соли 2018 дар шаҳри Тошканди Ӯзбекистон ва соли 2019 дар шаҳри Бишкеки Ҷумҳурии Қирғизистон дар мусобиқаи байналмилалии ҷудо байни наврасон иштирок карда, дар вазни 21 кило дар ҳарду мусобиқа бо шикаст додани 5 рақиби худ медалҳои тиллоро ба даст овард.

Алибек Дилшодзода, мураббӣ оид ба гӯштини ҷудо мегӯяд: “Вақте Ҳасанҷонро бори аввал ба мусобиқаи байналмилалӣ ҳамроҳи дигар варзишгаронамон ба шаҳри Тошканд бурдем, доварони мусобиқа дар аввал иштироки ӯро нахостанд, аммо мо исрор намудем, ки Ҳасан варзишгари моҳир аст. Онҳо низ ба хотири меҳмон будан ва хушҳол намудани ӯ розӣ шуданд. д Мусобиқа шурӯъ шуд. Ҳарифонаш нисбати ӯ назарногирӣ карданд, вале чун онҳоро мағлуб сохт, мураббиёнаш ба назди ман омада пурсиданд, ки чӣ гуна шогирди шумо бо як даст шогирдони моро мағлуб сохт? Ман дар ҷавоб мегуфтам, ки ин истеъдоди худодод аст”.
Ҳасан низ аз ин ҳама ғолибиятҳо худ-ро хушиқбол ҳисобида, маъюбиятшро фаромӯш намудааст. Шукргузорӣ аз он мекунад, ки неруяш қавӣ асту бо як дасташ ҷавоби ҳамаи рақибонашро медиҳад.

“Аз маъюбиятам ҳеҷ гоҳ дилшикиста намешавам ва нахоҳам шуд. Чун ҳаёт худ мубориза аст. Мехоҳам тамринҳоямро ҷоннок намуда, дар мусобиқаҳои сатҳи ҷаҳонӣ иштирок намоям. Вақте дар мусобиқаҳои берун аз кишвар ҷойи аввалро ишғол намудам, мураббиёни хориҷ аҳсан хонданд ва гуфтанд: “Ояндаи ту дурахшон аст бо ин маҳорат метавонӣ дар ояндаи наздик иштирокчии Бозиҳои олимпӣ гардӣ. Орзуи деринаи ман ҳам ба Тоҷикистони азиз аз Бозиҳои олимпӣ медал овардан аст”, - бо сарбаландӣ мегӯяд Ҳасан Ғафуров.
Гарчи хонавода исрор мекунанд фарзандашон ба корҳои хона даст назанад, лек ӯ ба ҷуз варзиш дилбохтаи меҳнат асту дар корҳои хоҷагӣ низ ёрӣ мерасонад. Падару модари Ҳасан умед доранд, то ҳангоми ба балоғат расидан духтурон тариқи ҷарроҳии пайванди даст барояш дасти сунъӣ мемонанд.

“Мо борҳо кӯшиш кардем, ин нуқсони модарзодии ӯро табобат кунем ва барои ин чанд сол пеш ба Русия ҳам рафтем, вале духтурони рус гуфтанд, ки бо сабаби дар ҳолати афзоиш будани ҷисми наврас наметавонанд ҷарроҳии пайванди дастро анҷом диҳанд”, - мегӯяд падари Ҳасан Муҳаммадалӣ Ғафуров. Ӯ афзуд, ки исми писараш дар қайди беморхонаи шаҳри Екатеринбурги Русия қарор дошта, табибон иҷозат додаанд, дар синни 18-солагиаш барояш дасти сунъӣ пайванд кунанд ва бо ин даст метавонад гӯштин гираду тамрин кунад.
Воқеан, месазад ба маҳорати олии ин наврас арҷ гузошт ва барои ҳама комёбиҳояш ӯро қадрдонӣ кард. Мо низ баҳраш барору комёбӣ, сиҳатмандии комил ва амалишавии орзуҳояшро таманно менамоем. Умед дорем, Ҳасанпаҳлавон дар оянда шарафи кишварро дар Бозиҳои олимпӣ ҳимоя менамояд.

Исфандиёр АМАКҶОНОВ,
“ҶТ”


Эзоҳи худро нависед



Рамзҳо дар расм