ҶОМЕА
Ҷумъа 06 Декабр 2024 03:37
29 июли соли 2016 шоир ва журналисти тоҷик Убайдуллоҳи Ширин аз дунё гузашт.
Ӯ 15-уми марти соли 1951 дар ноҳияи Ёвон ба дунё омадааст. Мактаби миёнаи рақами 1-и ноҳия ва факултаи филологияи Донишгоҳи миллии Тоҷикистонро хатм кардааст.
Аз соли 1976 дар ОКТ-48-и ноҳия ба ҳайси омӯзгор, аз моҳи августи соли 1993 то сентябри соли 1994 дар бунёди Осорхонаи таърихӣ- кишваршиносӣ фаъолият дошт. То апрели соли 1995 нозири калони шуъбаи мутахассисони корхонаи сохтмонӣ (СУ-22) буд. Аз моҳи январи соли 1996 боз омўзгори ОКТ-48 гардид. Аз моҳи октябри соли 2000-ум то сентябри соли 2001 дар мактаби миёнаи №1 ифои вазифа намуд. Муаллими калон, дорои дараҷаи олии омӯзгорӣ.
Аз моҳи октябри соли 2001 то соли 2011 дар ҳафтаномаи «Оила» ва аз соли 2011 то марти соли 2014 дар ҳафтаномаи «Боҷу хироҷ» кору пайкор дошт.
Шоир, журналист, аз соли 1967 эҷод мекунад. Китобҳояш: «Водии рангин» («Ирфон», 1985), «Боғи булбул» («Адиб»,1989), «Кулбаи афтода бояд рост кард» («Илҳом», 1988) «Зангӯлаи дор» («Адиб», 2009). Инчунин шеърҳояш дар маҷмӯаҳои дастаҷамъии «Шукуфаҳои умедбахш», «Риштаборон», «Обу ободӣ», «Меҳри падар», «Чакомаи пирӯзӣ», «Қиссаҳо пиромуни Фирдавсӣ ва қаҳрамонони «Шоҳнома»» ва ғайра чоп шудаанд.
Узви Иттифоқи нависандагон ва Иттиҳоди журналистони Тоҷикистон, Аълочии фарҳанг ва Аълочии матбуоти Тоҷикистон.
Таҳқиқи таърихи диёрро дӯст медошт. Аз ин рў, соли 2012 тариқи нашриёти «Ирфон» китоби «Ёвон - Ориён»-ро чоп кард. Пас, китоби таърихи мактабҳои Ёвон «Бунёдгарони маърифат» (2014), «Беназир» (дар бораи Ҳофизи халқии Тоҷикистон Тағоймуроди Хушвахт, 2015), «Кафи сабз» (маҷмӯаи шеърҳо, 2016) ба табъ расиданд.
Оиладор, соҳиби 8 фарзанд ва набераву абераҳо.
Таҳияи Умари ШЕРХОН
Ӯ 15-уми марти соли 1951 дар ноҳияи Ёвон ба дунё омадааст. Мактаби миёнаи рақами 1-и ноҳия ва факултаи филологияи Донишгоҳи миллии Тоҷикистонро хатм кардааст.
Аз соли 1976 дар ОКТ-48-и ноҳия ба ҳайси омӯзгор, аз моҳи августи соли 1993 то сентябри соли 1994 дар бунёди Осорхонаи таърихӣ- кишваршиносӣ фаъолият дошт. То апрели соли 1995 нозири калони шуъбаи мутахассисони корхонаи сохтмонӣ (СУ-22) буд. Аз моҳи январи соли 1996 боз омўзгори ОКТ-48 гардид. Аз моҳи октябри соли 2000-ум то сентябри соли 2001 дар мактаби миёнаи №1 ифои вазифа намуд. Муаллими калон, дорои дараҷаи олии омӯзгорӣ.
Аз моҳи октябри соли 2001 то соли 2011 дар ҳафтаномаи «Оила» ва аз соли 2011 то марти соли 2014 дар ҳафтаномаи «Боҷу хироҷ» кору пайкор дошт.
Шоир, журналист, аз соли 1967 эҷод мекунад. Китобҳояш: «Водии рангин» («Ирфон», 1985), «Боғи булбул» («Адиб»,1989), «Кулбаи афтода бояд рост кард» («Илҳом», 1988) «Зангӯлаи дор» («Адиб», 2009). Инчунин шеърҳояш дар маҷмӯаҳои дастаҷамъии «Шукуфаҳои умедбахш», «Риштаборон», «Обу ободӣ», «Меҳри падар», «Чакомаи пирӯзӣ», «Қиссаҳо пиромуни Фирдавсӣ ва қаҳрамонони «Шоҳнома»» ва ғайра чоп шудаанд.
Узви Иттифоқи нависандагон ва Иттиҳоди журналистони Тоҷикистон, Аълочии фарҳанг ва Аълочии матбуоти Тоҷикистон.
Таҳқиқи таърихи диёрро дӯст медошт. Аз ин рў, соли 2012 тариқи нашриёти «Ирфон» китоби «Ёвон - Ориён»-ро чоп кард. Пас, китоби таърихи мактабҳои Ёвон «Бунёдгарони маърифат» (2014), «Беназир» (дар бораи Ҳофизи халқии Тоҷикистон Тағоймуроди Хушвахт, 2015), «Кафи сабз» (маҷмӯаи шеърҳо, 2016) ба табъ расиданд.
Оиладор, соҳиби 8 фарзанд ва набераву абераҳо.
Таҳияи Умари ШЕРХОН
Эзоҳи худро нависед