Кумитаи кор бо ҷавонон ва варзиш, ки ҳамчун сохтори ваколатдор дар самти пешбурди сиёсати кор бо ҷавонон ва тарбияи ҷисмонию инкишофи варзиш дар мамлакат муқаррар гардидааст, ҳамеша кушиш намуда истодааст, то баҳри хурраму зебогардонии кишвари биҳиштосоямон саҳми худро бо қувваю нерӯи фарзандони содиқу ватандӯсти ин миллати куҳанбунёд гузорад.

Кумита дар як муддати кӯтоҳ зери роҳбарии раиси ин ниҳод Аҳтам Абдуллозода аввалҳои моҳи июн барои сарсабзу зебо гардонидани як гушаи Душанбешаҳрамон камари ҳиммат баста, тавонистанд онро бо қувваи ҳашарчигии ҷавонон шинонидани гулу буттаҳои ороишӣ ва ҷойҳои нишаст ба истироҳатгоҳи сокинону меҳмонони пойтахт табдил диҳанд.
Ҳолати қаблии макони хуррамгардида чунин буд.










Мавлоно Абдураҳмони Ҷомӣ дар бораи гул будани дасти инсон беҳуда нафармудааст:

Ба ҳар коре, ки ҳиммат баста гардад,
Агар хоре бувад, гулдаста гардад.

Воқеан, инсон бо назардошти ақлу заковате, ки барояш аз ҷониби Офаридгор арзонӣ гаштааст, агар хоҳад самимонаву ошиқона азм кунад, метавонад биёбонро ба гулзор табдил диҳад. Чуноне ки ин макони касногузар бо азму самимияти беандозаи ҷавонони меҳандӯсти Ватан имрӯз ба як манзараи зебои диданиву ҷои истироҳатӣ ба Боғи истироҳатию фароғатии ҷавонон дар “Соли ҷавонон” табдил дода шуд.